Dz.U.KGP.2014.65
Dz.U.KGP.2015.16
ZARZĄDZENIE NR 23
KOMENDANTA GŁÓWNEGO POLICJI
z dnia 24 września 2014 r.
w sprawie metod i form przygotowania i realizacji działań Policji w związku ze zdarzeniami kryzysowymi
Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji
(Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687, ze zm.1)) zarządza się, co
następuje:
§ 1.
1. Zarządzenie określa:
1) formy organizacyjne działań policyjnych stosowane w trakcie realizacji
zadań związanych z obsługą zdarzeń kryzysowych oraz podczas wykonywania
zadań obronnych Policji;
2) kompetencje policjantów dowodzących działaniami policyjnymi;
3) tryb tworzenia sztabów na potrzeby działań policyjnych i ich zadania;
4) zasady opracowywania planów dowódców działań policyjnych.
2. Przepisy zarządzenia dotyczące komendantów wojewódzkich Policji odnoszą
się również do Komendanta Stołecznego Policji i Komendanta Centralnego Biura
Śledczego Policji, a przepisy dotyczące komendantów powiatowych Policji – do
komendantów miejskich i rejonowych Policji.
§ 2.
1. Użyte w zarządzeniu określenia oznaczają:
1) dowodzenie – ukierunkowana działalność dowódcy, realizowana w ramach
działań policyjnych, zapewniająca wysoką zdolność sił i środków Policji do
osiągnięcia celu tych działań oraz charakteryzująca się szczególnie
sprawnym, jednoosobowym podejmowaniem decyzji i ponoszeniem za nie
odpowiedzialności, precyzyjnym rozdziałem i kontrolą przebiegu czynności;
2) dowódca akcji – komendant wojewódzki Policji, komendant powiatowy
Policji, ich zastępcy lub wyznaczony przez jedną z tych osób oficer Policji
posiadający przeszkolenie, predyspozycje i doświadczenie w zakresie
dowodzenia;
3) zastępca dowódcy akcji – zastępca komendanta wojewódzkiego Policji,
komendant powiatowy Policji, ich zastępcy lub wyznaczony przez jedną z tych
osób oficer Policji posiadający przeszkolenie, predyspozycje i doświadczenie
w zakresie dowodzenia – zastępujący dowódcę akcji podczas jego nieobecności;
4) dowódca operacji – Komendant Główny Policji, komendant wojewódzki Policji
lub ich zastępcy;
5) zastępca dowódcy operacji – zastępcy Komendanta Głównego Policji,
komendant wojewódzki Policji, jego zastępca lub wyznaczony przez jedną z
tych osób oficer Policji posiadający przeszkolenie, predyspozycje i
doświadczenie w zakresie dowodzenia – zastępujący dowódcę operacji podczas
jego nieobecności;
6) zastępca dowódcy do spraw taktyki działań – zastępca dowódcy akcji lub
operacji – dowódca oddziału prewencji Policji, samodzielnego pododdziału
prewencji Policji, kompanii prewencji Policji, nieetatowego oddziału,
pododdziału prewencji Policji lub ich zastępcy;
7) dowódca podoperacji antyterrorystycznej – dowódca lub kierownik jednostki
lub komórki antyterrorystycznej Policji, ich zastępcy lub wyznaczony przez
jedną z tych osób oficer Policji posiadający przeszkolenie, predyspozycje i
doświadczenie w zakresie dowodzenia działaniami antyterrorystycznymi;
8) sztab – ogniwo pomocnicze dowódcy, utworzone decyzją o zarządzeniu akcji
lub operacji przez właściwego kierownika jednostki Policji w celu
wspomagania dowodzenia;
9) szef sztabu – kierownik komórki organizacyjnej realizującej zadania
sztabowe lub jego zastępca, a w przypadku ich nieobecności wyznaczony
policjant posiadający przeszkolenie w zakresie sztabowym;
10) plan działania dowódcy – dokument określający cele i organizację działań
policyjnych, rodzaj i sposób wykonywania szczegółowych zadań, użyte lub
wykorzystane do działań siły i środki Policji oraz określający podległość
służbową oraz zasady współdziałania i koordynacji w trakcie działań;
11) zdarzenie kryzysowe – zdarzenie spowodowane bezprawnymi zamachami
mogącymi sprowadzić niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzi albo
mienia, charakteryzujące się możliwością utraty kontroli przez podmiot
odpowiedzialny za stan bezpieczeństwa i porządku publicznego w miejscu
zdarzenia albo eskalacji zagrożenia w stopniu wymagającym użycia do ochrony
bezpieczeństwa i porządku publicznego policjantów zorganizowanych w oddziały
lub pododdziały zwarte;
12) interwencja – niezwłoczne włączenie się policjanta lub policjantów w tok
zdarzenia będącego przestępstwem, wykroczeniem, zagrożeniem lub innym faktem
istotnym dla stanu porządku i bezpieczeństwa publicznego, zmierzające do
ustalenia charakteru, rodzaju i okoliczności powstałego zdarzenia oraz
przedsięwzięć ukierunkowanych na przywrócenie naruszonego porządku i
bezpieczeństwa publicznego;
13) zabezpieczenie prewencyjne – zespół przedsięwzięć organizacyjnych na
poziomie interwencyjnym podejmowanych w celu niedopuszczenia do wystąpienia
zdarzeń naruszających normy prawne w sytuacji kiedy z analizy zagrożeń
wynika, że ich wystąpienie jest możliwe bądź istnieje duże
prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzenia kryzysowego;
14) akcja policyjna – zwana dalej „akcją” – zespół przedsięwzięć
organizacyjnych, taktycznych i materiałowo-technicznych podejmowanych w celu
zapobieżenia lub likwidacji zdarzenia kryzysowego, a z jego rodzaju i
towarzyszących okoliczności wynika, że nie jest możliwe podjęcie skutecznych
działań przy użyciu lub wykorzystaniu sił i środków pozostających aktualnie
w dyspozycji jednostki Policji właściwej terytorialnie dla miejsca zdarzenia
kryzysowego;
15) operacja policyjna – zwana dalej „operacją” – zespół przedsięwzięć
organizacyjnych, taktycznych i materiałowo-technicznych podejmowanych w celu
zapobieżenia lub likwidacji zdarzenia kryzysowego, w przypadku gdy obejmuje
ono swoim zasięgiem obszar więcej niż jednej komendy powiatowej lub
wojewódzkiej Policji albo w sytuacji prowadzenia działań przedłużających się
w czasie lub do prowadzenia których niezbędne jest wsparcie siłami
oddziałów, pododdziałów prewencji Policji lub jednostek lub komórek
antyterrorystycznych Policji spoza potencjału jednostki Policji właściwej
terytorialnie dla miejsca zdarzenia kryzysowego komendy wojewódzkiej
Policji.
2. Przepisów ust. 1 pkt 2-5 nie stosuje się do realizacji zadań przypisanych
służbie wspomagającej działalność Policji w zakresie organizacyjnym,
logistycznym i technicznym.
3. Przepisy zarządzenia stosuje się odpowiednio w odniesieniu do zdarzeń
spowodowanych klęskami żywiołowymi lub awariami technicznymi, w zakresie
działań Policji mających na celu przeciwdziałanie bezprawnym zamachom
mogącym sprowadzić niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzi albo
mienia.
§ 3.
Określa się następujący katalog zdarzeń kryzysowych w rozumieniu
zarządzenia:
1) imprezy masowe o podwyższonym ryzyku oraz przemieszczanie się ich
uczestników;
2) zgromadzenia, w związku z organizacją których na podstawie analizy
zagrożeń może dojść do zagrożenia życia i zdrowia ludzi lub mienia, a także
dla bezpieczeństwa i porządku publicznego;
3) blokady dróg oraz okupacje obiektów;
4) zorganizowane działania pościgowe;
5) przestępstwa o charakterze terrorystycznym w rozumieniu art. 115 § 20
ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z
późn. zm.2));
6) zbiorowe naruszenie bezpieczeństwa i porządku publicznego; 7) inne
sytuacje mogące spowodować zagrożenie życia i zdrowia ludzi lub mienia, a
także dla bezpieczeństwa i porządku publicznego, charakteryzujące się
możliwością utraty kontroli nad przebiegiem wydarzeń albo eskalacji
zagrożenia, do przeciwdziałania lub likwidacji których niezbędne jest
skierowanie zwiększonej liczby policjantów, w tym zorganizowanych w oddziały
lub pododdziały zwarte Policji albo jednostki lub komórki
antyterrorystyczne.
§ 4.
Ustala się następujące formy organizacyjne działań policyjnych:
1) interwencje;
2) zabezpieczenie prewencyjne;
3) akcje;
4) operacje.
§ 5.
1. W przypadku zaistnienia zdarzenia kryzysowego lub w sytuacji istnienia
prawdopodobieństwa wystąpienia takiego zdarzenia, bezpośrednio w rejonie
takiego zdarzenia podejmuje się interwencję przy użyciu lub wykorzystaniu
sił i środków znajdujących się aktualnie w dyspozycji dyżurnego właściwej
terytorialnie jednostki Policji.
2. Do dowodzenia interwencją uprawnieni są w kolejności: 1) policjant, który
przybył na miejsce zdarzenia jako pierwszy; 2) dowódca patrolu lub policjant
wyznaczony przez dyżurnego lub kierownika jednostki Policji właściwej
terytorialnie dla miejsca zdarzenia kryzysowego.
3. Do dowodzenia zabezpieczeniem prewencyjnym uprawniony jest kierownik
jednostki Policji właściwej terytorialnie dla miejsca zdarzenia kryzysowego
lub wyznaczony przez niego policjant.
§ 6.
1. W przypadku zaistnienia zdarzenia kryzysowego, a z jego rodzaju i
towarzyszących okoliczności wynika, że nie jest możliwe podjęcie skutecznej
interwencji przy użyciu lub wykorzystaniu dostępnych sił i środków,
podejmuje się akcję zarządzaną przez komendanta wojewódzkiego Policji,
komendanta powiatowego Policji, ich zastępców.
2. Dowodzenie akcją w szczególności polega na:
1) ocenie zagrożenia poprzez ustalenie jego rodzaju i przewidywanego
rozwoju;
2) określeniu oraz koncentracji sił i środków niezbędnych do usunięcia
zagrożenia;
3) określeniu zadań i organizacji sztabu dowódcy akcji, zgodnie z wzorem
określonym w załączniku nr 1 do zarządzenia;
4) zorganizowaniu stacjonarnego lub ruchomego stanowiska dowodzenia;
5) zorganizowaniu łączności na potrzeby dowodzenia, współdziałania i
alarmowania;
6) wyznaczeniu zadań dla policjantów odpowiedzialnych za realizację
poszczególnych elementów akcji oraz koordynowaniu i kontrolowaniu przebiegu
akcji;
7) wyznaczeniu policjanta uprawnionego do kontaktów ze środkami masowego
przekazu w zakresie przebiegu akcji;
8) współdziałaniu ze służbami specjalistycznymi i instytucjami właściwymi
dla rodzaju zdarzenia oraz z właściwymi terytorialnie organami administracji
publicznej;
9) przygotowywaniu i przekazywaniu właściwemu przełożonemu meldunków o
sytuacji i realizowanych działaniach.
3. Do dowodzenia akcją uprawnieni są w kolejności:
1) komendant wojewódzki Policji właściwy terytorialnie dla miejsca zdarzenia
kryzysowego lub jego zastępcy;
2) komendant powiatowy Policji właściwy terytorialnie dla miejsca zdarzenia
kryzysowego lub jego zastępcy;
3) wyznaczony przez komendanta wojewódzkiego lub powiatowego Policji oficer
Policji posiadający przeszkolenie, predyspozycje i doświadczenie w zakresie
dowodzenia.
4. Zarządzenie akcji następuje na podstawie pisemnej decyzji komendanta, o
którym mowa w ust. 3 pkt 1 i 2, określającej w szczególności:
1) cel akcji;
2) dowódcę akcji, zastępcę dowódcy do spraw taktyki działań oraz ich
podstawowe zadania;
3) szefa sztabu dowódcy akcji;
4) sztab dowódcy akcji;
5) ewentualne przekazanie kompetencji dowódcy akcji do podjęcia decyzji i
wydania polecenia w zakresie użycia lub wykorzystania środków przymusu
bezpośredniego przez oddziały i pododdziały zwarte Policji.
5. Dopuszcza się podział akcji na odcinki związane z różnymi zdarzeniami,
jeżeli są one jednocześnie ukierunkowane na realizację celu głównego akcji,
a odcinka na pododcinki ukierunkowane na realizację celu odcinka.
§ 7.
1. Komendant Główny Policji zarządza operację, gdy zdarzenie kryzysowe
obejmuje swoim zasięgiem obszar więcej niż jednej komendy wojewódzkiej
Policji lub istnieje duże prawdopodobieństwo takiego zagrożenia oraz podczas
działań na terenie właściwej komendy wojewódzkiej Policji, przedłużających
się w czasie lub do prowadzenia, których niezbędne jest wsparcie siłami
oddziałów, pododdziałów prewencji Policji lub jednostek lub komórek
antyterrorystycznych spoza potencjału właściwej komendy wojewódzkiej Policji
oraz w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa państwa i w czasie wojny.
2. Komendant wojewódzki Policji zarządza operację, gdy zdarzenie kryzysowe
obejmuje swoim zasięgiem obszar więcej niż jednej komendy powiatowej Policji
lub istnieje duże prawdopodobieństwo takiego zagrożenia albo podczas działań
na terenie właściwej komendy powiatowej Policji, przedłużających się w
czasie lub do prowadzenia, których niezbędne jest wsparcie siłami oddziałów,
pododdziałów prewencji Policji lub jednostek lub komórek
antyterrorystycznych Policji spoza potencjału właściwej komendy wojewódzkiej
Policji.
3. W ramach jednej operacji można prowadzić podoperacje związane z różnymi
zdarzeniami, jeżeli są one jednocześnie ukierunkowane na realizację celu
głównego operacji. W ramach podoperacji dopuszcza się podział na odcinki
ukierunkowane na realizację celu podoperacji oraz pododcinki ukierunkowane
na realizację celu odcinka.
4. W ramach operacji zarządzonej w związku z prawdopodobieństwem zaistnienia
przestępstwa o charakterze terrorystycznym lub zaistnieniem takiego
zdarzenia prowadzi się podoperację antyterrorystyczną.
5. Zabezpieczenie przejazdów uczestników imprez masowych może być
realizowane w formie operacji. 6. Dowodzenie operacją w szczególności polega
na:
1) ocenie zagrożenia poprzez ustalenie jego rodzaju i przewidywanego
rozwoju;
2) określeniu oraz koncentracji sił i środków niezbędnych do usunięcia
zagrożenia;
3) określeniu zadań i organizacji sztabu dowódcy operacji, zgodnie z wzorem
określonym w załączniku nr 1 do zarządzenia;
4) zorganizowaniu systemów łączności i obiegu informacji;
5) wyznaczeniu dowódców podoperacji i określeniu ich zadań;
6) koordynowaniu przygotowania zaplecza logistycznego, medycznego i
technicznego;
7) nadzorowaniu i koordynowaniu przebiegu operacji zgodnie z planem
działania dowódcy; 8) wyznaczeniu policjanta uprawnionego do kontaktów ze
środkami masowego przekazu w zakresie przebiegu operacji;
9) współdziałaniu ze służbami specjalistycznymi i instytucjami właściwymi
dla rodzaju zdarzenia oraz z właściwymi terytorialnie organami administracji
publicznej;
10) przygotowywaniu i przekazywaniu właściwemu przełożonemu meldunków o
sytuacji i realizowanych działaniach.
7. W sytuacji podziału operacji na podoperacje na dowódcę podoperacji
wyznacza się komendanta wojewódzkiego Policji, komendanta powiatowego
Policji, ich zastępców lub oficera Policji posiadającego przeszkolenie,
predyspozycje i doświadczenie w zakresie dowodzenia.
8. W sytuacji podziału podoperacji na odcinki i pododcinki na dowódcę
wyznacza się policjanta posiadającego predyspozycje i doświadczenie w
dowodzeniu.
9. Przepis ust. 8 ma odpowiednio zastosowanie przy podziale akcji na odcinki
i pododcinki.
10. Zarządzenie operacji następuje na podstawie pisemnej decyzji komendanta,
o którym mowa w ust. 1 i 2, określającej w szczególności:
1) cel operacji;
2) dowódcę operacji, jego zastępcę, zastępcę dowódcy operacji do spraw
taktyki działań oraz ich podstawowe zadania;
3) szefa sztabu dowódcy operacji;
4) sztab dowódcy operacji;
5) ewentualne przekazanie kompetencji dowódcy operacji do podjęcia decyzji i
wydania polecenia w zakresie użycia lub wykorzystania środków przymusu
bezpośredniego przez oddziały i pododdziały zwarte Policji;
6) polecenia podległym kierownikom jednostek i komórek organizacyjnych w
zakresie realizacji zadań na potrzeby operacji określonych przez dowódcę
operacji.
§ 8.
1. Sztab powoływany jest na czas prowadzenia działań policyjnych, o których
mowa w § 4 pkt 3 i 4.
2. Powołanie sztabu polega na rozbudowie organizacyjnej istniejącego
etatowego sztabu jednostki organizacyjnej Policji o dodatkowe zespoły
(stanowiska) specjalistów ze służby kryminalnej, prewencyjnej i
wspomagającej na potrzeby konkretnych działań.
3. Liczba osób wyznaczonych do pracy w sztabie powinna zapewniać ciągłość
realizacji zadań w czasie prowadzenia długotrwałych działań.
4. W przypadku organizowania sztabu na potrzeby działań prowadzonych na
obszarze komendy powiatowej Policji, w której nie funkcjonuje wyodrębniona
etatowa komórka sztabowa, sztab organizowany jest na bazie komórki
prewencyjnej właściwej jednostki Policji.
5. Zadania i organizację sztabu określa załącznik nr 1 do zarządzenia.
§ 9.
1. Operacja jest realizowana według planu działania dowódcy operacji.
2. Podstawą przygotowania planu działania dowódcy operacji może być
wcześniej sformułowana koncepcja, zatwierdzana przez przełożonego dowódcy
operacji, której podstawowe elementy określa załącznik nr 2 do zarządzenia.
3. Plan działania dowódcy operacji, przygotowany przez szefa sztabu dowódcy
operacji, zatwierdzany jest przez dowódcę operacji.
4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do akcji.
§ 10.
1. Plan działania dowódcy operacji zawiera w szczególności:
1) ogólną charakterystykę zagrożeń, w tym ocenę sytuacji i prognozę jej
rozwoju, dokonaną na podstawie wszelkich dostępnych informacji, wiedzy i
doświadczenia;
2) podstawę prawną;
3) cel działań – określenie pożądanego stanu do osiągnięcia w wyniku działań
sił policyjnych;
4) siły i środki operacji;
5) organizację dowodzenia i współdziałania (wobec sił policyjnych i
podmiotów pozapolicyjnych uczestniczących w działaniach):
a) siły i środki podoperacji,
b) zadania dla podległych sił;
6) przewidywane warianty działań – określenie sposobów postępowania
zmierzających do uzyskania zakładanego celu działania;
7) rodzaj i zakres użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego;
8) organizację łączności;
9) umundurowanie i wyposażenie do działań;
10) organizację zabezpieczenia logistycznego działań, w tym wyposażenie w
sprzęt i technikę policyjną, umundurowanie, transport, zabezpieczenie
bytowe, opieka medyczna, uzupełnianie potrzeb;
11) postanowienia końcowe, w tym:
a) czas, miejsce odpraw, osoby odpowiedzialne,
b) termin pełnej gotowości do działań,
c) termin gotowości rozpoczęcia podoperacji,
d) współpraca ze środkami masowego przekazu,
e) wyznaczenie w zależności od potrzeb osoby do ustalenia ewentualnych szkód
w mieniu Policji.
2. Załączniki do planu działania mogą stanowić:
1) plan graficzny przewidywanych i prowadzonych działań (na planach i
mapach, przy wykorzystaniu obowiązujących znaków umówionych);
2) dokumenty uzupełniające plan, wynikające ze zmiany sytuacji, uzyskania
nowych informacji, które w sposób istotny mogą wpłynąć na sposób realizacji
zadań i przebieg działań;
3) elementy uzupełniające, które nie znalazły się w planie działania;
4) przepisy związane z prowadzoną operacją.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do akcji.
§ 11.
1. Realizacja akcji i operacji w przypadku nagle zaistniałego zdarzenia
kryzysowego uniemożliwiającego przygotowanie działań, polega na:
1) rozpoczęciu działań na podstawie ustnej decyzji właściwego kierownika
jednostki organizacyjnej Policji – niezwłocznie potwierdzonej pisemnie;
2) prowadzeniu działań na podstawie planu działania dowódcy akcji lub
operacji, dostosowanego do charakteru zdarzenia kryzysowego i opracowanego
według zasad określonych w § 9 z zastrzeżeniem ust. 2.
2. W przypadku braku możliwości opracowania planu działania dowódcy akcji
lub operacji prowadzenie działań może nastąpić na rozkaz dowódcy akcji lub
operacji.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 dowódca akcji lub operacji
dokumentuje przebieg działań w dzienniku działań.
4. Plan, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może być ograniczony do elementów
gwarantujących osiągnięcie celu akcji lub operacji.
§ 12.
1. W celu koordynacji działań i przepływu informacji przy realizacji zadań w
związku ze zdarzeniami kryzysowymi na terenie województwa, decyzją
komendanta wojewódzkiego Policji, można tworzyć Centrum Operacyjne
Komendanta Wojewódzkiego Policji.
2. Do zadań Centrum Operacyjnego Komendanta Wojewódzkiego Policji w
szczególności należy:
1) systematyczne analizowanie uzyskiwanych informacji o stanie
bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz aktualizowanie danych o siłach i
środkach policyjnych wykorzystywanych do działań;
2) ocena sytuacji i kalkulacja sił niezbędnych do utrzymania bezpieczeństwa
i porządku publicznego;
3) przyjmowanie meldunków o wydarzeniach, realizowanych przedsięwzięciach i
podjętych decyzjach;
4) weryfikacja zapotrzebowań na siły i środki zgłaszanych przez komendy
powiatowe Policji;
5) zapewnienie właściwego obiegu informacji;
6) przekazywanie właściwym adresatom do wykonania decyzji podjętych przez
komendanta wojewódzkiego Policji bądź jego zastępców;
7) współdziałanie z innymi zaangażowanymi instytucjami pozapolicyjnymi;
8) prowadzenie dokumentacji rejestrującej przebieg działań.
§ 13.
W celu koordynacji działań związanych z przygotowaniem i realizacją zadań w
przypadkach zagrożenia życia i zdrowia ludzi lub mienia albo bezpieczeństwa
i porządku publicznego Komenda Główna Policji oraz właściwe terytorialnie
komendy wojewódzkie Policji mogą opracowywać plany przedsięwzięć.
§ 14.
Ilekroć w treści zarządzenia nr 24 Komendanta Głównego Policji z dnia 10
listopada 1998 r. w sprawie realizacji przez Policję zadań w warunkach
katastrof naturalnych i awarii technicznych (Dz. Urz. KGP z 1999 r. Nr 7,
poz. 36 oraz z 2001 r. Nr 1, poz. 2) jest mowa o „sztabie kryzysowym”,
należy przez to rozumieć „sztab” w rozumieniu przepisów niniejszego
zarządzenia.
§ 15.
Traci moc zarządzenie nr 213 Komendanta Głównego Policji z dnia 28 lutego
2007 r. w sprawie metod i form przygotowania i realizacji zadań Policji w
przypadkach zagrożenia życia i zdrowia ludzi lub ich mienia albo
bezpieczeństwa i porządku publicznego (Dz. Urz. KGP Nr 5, poz. 49).
§ 16.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
------------------------------------------
1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone
w Dz. U. z 2012 r. poz. 627, 664, 908, 951 i 1529, z 2013 r. poz. 628, 675,
1351, 1635 i 1650 oraz z 2014 r. poz. 24, 486, 502, 538, 616, 1055 i 1199.
Tekst jednolity nie uwzględnia zmian ogłoszonych w Dz. U. z 2011 r. Nr 217,
poz. 1280, Nr 230, poz. 1371.
2) Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 128,
poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729, Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz.
548, Nr 93, poz. 1027, Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, z 2003
r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz.
1935, Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93,
poz. 889, Nr 243, poz. 2426, z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr
132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz. 1479, Nr 180, poz. 1493, z
2006 r. Nr 190, poz. 1409, Nr 218, poz. 1592, Nr 226, poz. 1648, z 2007 r.
Nr 89, poz. 589, Nr 123, poz. 850, Nr 124, poz. 859, Nr 192, poz. 1378, z
2008 r. Nr 90, poz. 560, Nr 122, poz. 782, Nr 171, poz. 1056, Nr 173, poz.
1080, Nr 214, poz. 1344, z 2009 r. Nr 62, poz. 504, Nr 63, poz. 533, Nr 166
poz. 1317, Nr 168, poz. 1323, Nr 190, poz. 1474, Nr 201, poz. 1540, Nr 206,
poz. 1589, z 2010 r. Nr 7, poz. 46, Nr 40, poz. 227 i 229, Nr 98, poz. 625 i
poz. 626, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 152, poz. 1018 i 1021, Nr
182, poz. 1228, Nr 225, poz. 1474, Nr 240, poz. 1602, z 2011 r. Nr 17, poz.
78, Nr 24, poz. 130, Nr 39, poz. 202, Nr 48, poz. 245, Nr 72, poz. 381, Nr
94, poz. 549, Nr 117, poz. 678, Nr 129, poz. 734, Nr 133, poz. 767, Nr 160,
poz. 964, Nr 191, poz. 1135, Nr 217, poz. 1280, Nr 233, poz. 1381, Nr 240,
poz. 1431, z 2012 r. poz. 611, z 2013 r. poz. 849, poz. 905, poz.1036 i 1247
oraz z 2014 r. poz. 538.
Załączniki /dostępne na CD - szczegóły w dziale
STREFA/
Dz.U.KGP.2015.16
6) w załączniku nr 1:
a) w części II „Organizacja sztabu dowódcy operacji (akcji)”
w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) zespół taktyczny – przedstawiciele komórek w
szczególności: sztabowych, prewencji, oddziału lub
pododdziału prewencji, pododdziału antyterrorystycznego,
ruchu drogowego, dochodzeniowo-śledczych, Centralnego Biura
Śledczego Policji, techniki kryminalistycznej,
negocjatorzy;”,
b) w części III „Zadania poszczególnych ogniw sztabu” w ust.
5 pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) współdziałanie z innymi podmiotami (służbami) w zakresie
przygotowania i realizacji czynności
dochodzeniowo-wykrywczych, w szczególności z prokuratorami,
sądami, Centralnym Biurem Śledczym Policji, Agencją
Bezpieczeństwa Wewnętrznego;”;
7) w załączniku nr 2 w części I „Podstawa Prawna”
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. § ...... zarządzenia nr 23 Komendanta Głównego Policji z
dnia 24 września 2014 r. w sprawie metod i form
przygotowania i realizacji działań Policji w związku ze
zdarzeniami kryzysowymi.”.
|
