Dz.U.2018.1000
USTAWA
z dnia 10 maja 2018 r.

o ochronie danych osobowych
1), 2), 3)
|
 |
|
|
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
1. Ustawę stosuje się do ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem
danych osobowych w zakresie określonym w art. 2 i art. 3 rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w
sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych
i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy
95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z
04.05.2016, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem 2016/679”.
2. Ustawa określa:
1) podmioty publiczne obowiązane do wyznaczenia inspektora ochrony danych oraz
tryb zawiadamiania o jego wyznaczeniu;
2) warunki i tryb akredytacji podmiotu uprawnionego do certyfikacji w zakresie
ochrony danych osobowych, akredytowanego przez Polskie Centrum Akredytacji,
zwanego dalej „podmiotem certyfikującym”, podmiotu monitorującego kodeks
postępowania oraz certyfikacji;
3) tryb zatwierdzenia kodeksu postępowania;
4) organ właściwy w sprawie ochrony danych osobowych;
5) postępowanie w sprawie naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych;
6) tryb europejskiej współpracy administracyjnej;
7) kontrolę przestrzegania przepisów o ochronie danych osobowych;
8) odpowiedzialność cywilną za naruszenie przepisów o ochronie danych
osobowych i postępowanie przed sądem;
9) odpowiedzialność karną i administracyjne kary pieniężne za naruszenie
przepisów o ochronie danych osobowych.
Art. 2.
1. Do działalności polegającej na redagowaniu, przygotowywaniu, tworzeniu lub
publikowaniu materiałów prasowych w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia
1984 r. − Prawo prasowe (Dz. U. poz. 24, z późn. zm.4) ), a także
do wypowiedzi w ramach działalności literackiej lub artystycznej nie stosuje
się przepisów art. 5–9, art. 11, art. 13–16, art. 18–22, art. 27, art. 28
ust. 2–10 oraz art. 30 rozporządzenia 2016/679.
2. Do wypowiedzi akademickiej nie stosuje się przepisów art. 13, art. 15 ust.
3 i 4, art. 18, art. 27, art. 28 ust. 2–10 oraz art. 30 rozporządzenia
2016/679.
Art. 3.
1. Administrator wykonujący zadanie publiczne nie przekazuje informacji, o
których mowa w art. 13 ust. 3 rozporządzenia 2016/679, jeżeli zmiana celu
przetwarzania służy realizacji zadania publicznego i niewykonanie obowiązku,
o którym mowa w art. 13 ust. 3 rozporządzenia 2016/679, jest niezbędne dla
realizacji celów, o których mowa w art. 23 ust. 1 tego rozporządzenia, oraz
przekazanie tych informacji:
1) uniemożliwi lub znacząco utrudni prawidłowe wykonanie zadania publicznego,
a interes lub podstawowe prawa lub wolności osoby, której dane dotyczą, nie
są nadrzędne w stosunku do interesu wynikającego z realizacji tego zadania
publicznego lub
2) naruszy ochronę informacji niejawnych.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, administrator zapewnia odpowiednie
środki służące ochronie interesu lub podstawowych praw i wolności osoby,
której dane dotyczą.
3. Administrator jest obowiązany poinformować osobę, której dane dotyczą, na
jej wniosek, bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie miesiąca
od dnia otrzymania wniosku, o podstawie nieprzekazania informacji, o których
mowa w art. 13 ust. 3 rozporządzenia 2016/679.
Art. 4.
1. W zakresie nieuregulowanym w art. 14 ust. 5 rozporządzenia 2016/679
administrator wykonujący zadanie publiczne nie przekazuje informacji, o
których mowa w art. 14 ust. 1, 2 i 4 rozporządzenia 2016/679, jeżeli służy
to realizacji zadania publicznego i niewykonanie obowiązku, o którym mowa w
art. 14 ust. 1, 2 i 4 rozporządzenia 2016/679, jest niezbędne dla realizacji
celów, o których mowa w art. 23 ust. 1 tego rozporządzenia, oraz przekazanie
tych informacji:
1) uniemożliwi lub znacząco utrudni prawidłowe wykonanie zadania publicznego,
a interes lub podstawowe prawa lub wolności osoby, której dane dotyczą, nie
są nadrzędne w stosunku do interesu wynikającego z realizacji tego zadania
publicznego lub
2) naruszy ochronę informacji niejawnych.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, administrator zapewnia odpowiednie
środki służące ochronie interesu lub podstawowych praw i wolności osoby,
której dane dotyczą.
3. Administrator jest obowiązany poinformować osobę, której dane dotyczą, na
jej wniosek, bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie miesiąca
od dnia otrzymania wniosku, o podstawie nieprzekazania informacji, o których
mowa w art. 14 ust. 1, 2 i 4 rozporządzenia 2016/679.
Art. 5.
1. Administrator wykonujący zadanie publiczne nie przekazuje informacji, o
których mowa w art. 15 ust. 1–3 rozporządzenia 2016/679, jeżeli służy to
realizacji zadania publicznego i niewykonanie obowiązków, o których mowa w
art. 15 ust. 1–3 rozporządzenia 2016/679, jest niezbędne dla realizacji
celów, o których mowa w art. 23 ust. 1 tego rozporządzenia, oraz wykonanie
tych obowiązków:
1) uniemożliwi lub znacząco utrudni prawidłowe wykonanie zadania publicznego,
a interes lub podstawowe prawa lub wolności osoby, której dane dotyczą, nie
są nadrzędne w stosunku do interesu wynikającego z realizacji tego zadania
publicznego lub
2) naruszy ochronę informacji niejawnych.
2. W przypadku gdy wykonanie obowiązków, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 3
rozporządzenia 2016/679, wymaga niewspółmiernie dużego wysiłku związanego z
wyszukaniem danych osobowych, administrator wykonujący zadanie publiczne
wzywa osobę, której dane dotyczą, do udzielenia informacji pozwalających na
wyszukanie tych danych. Przepis art. 64 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. –
Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 oraz z
2018 r. poz. 149 i 650) stosuje się odpowiednio.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, administrator zapewnia
odpowiednie środki służące ochronie interesu lub podstawowych praw i
wolności osoby, której dane dotyczą.
4. Administrator jest obowiązany poinformować osobę, której dane dotyczą, na
jej wniosek, bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie miesiąca
od dnia otrzymania wniosku, o podstawie niewykonania obowiązków, o których
mowa w art. 15 ust. 1–3 rozporządzenia 2016/679.
Art. 6.
Ustawy oraz rozporządzenia 2016/679 nie stosuje się do:
1) przetwarzania danych osobowych przez jednostki sektora finansów
publicznych, o których mowa w art. 9 pkt 1, 3, 5, 6 i 14 ustawy z dnia 27
sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077 oraz z
2018 r. poz. 62 i 1000), w zakresie, w jakim przetwarzanie to jest konieczne
do realizacji zadań mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa narodowego,
jeżeli przepisy szczególne przewidują niezbędne środki ochrony praw i
wolności osoby, której dane dotyczą;
2) działalności służb specjalnych w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 24 maja
2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z
2017 r. poz. 1920 i 2405 oraz z 2018 r. poz. 138, 650, 723 i 730).
Art. 7.
1. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowań administracyjnych przed
Prezesem Urzędu Ochrony Danych Osobowych, zwanym dalej „Prezesem Urzędu”, o
których mowa w rozdziałach 4–7 i 11, stosuje się ustawę z dnia 14 czerwca
1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
2. Postępowanie przed Prezesem Urzędu jest postępowaniem jednoinstancyjnym.
3. Do postanowień wydanych w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, na które
zgodnie z ustawą z dnia 14 czerwca 1960 r. − Kodeks postępowania
administracyjnego służy zażalenie, przepisów o zażaleniu nie stosuje się.
4. Na postanowienia, o których mowa w ust. 3, służy skarga do sądu
administracyjnego.
Rozdział 2
Wyznaczanie inspektora ochrony danych
Art. 8.
Administrator i podmiot przetwarzający są obowiązani do wyznaczenia inspektora
ochrony danych, zwanego dalej „inspektorem”, w przypadkach i na zasadach
określonych w art. 37 rozporządzenia 2016/679.
Art. 9.
Przez organy i podmioty publiczne obowiązane do wyznaczenia inspektora, o
których mowa w art. 37 ust. 1 lit. a rozporządzenia 2016/679, rozumie się:
1) jednostki sektora finansów publicznych;
2) instytuty badawcze;
3) Narodowy Bank Polski.
Art. 10.
1. Podmiot, który wyznaczył inspektora, zawiadamia Prezesa Urzędu o jego
wyznaczeniu w terminie 14 dni od dnia wyznaczenia, wskazując imię, nazwisko
oraz adres poczty elektronicznej lub numer telefonu inspektora.
2. Zawiadomienie może zostać dokonane przez pełnomocnika podmiotu, o którym
mowa w ust. 1. Do zawiadomienia dołącza się pełnomocnictwo udzielone w
formie elektronicznej.
3. W zawiadomieniu oprócz danych, o których mowa w ust. 1, wskazuje się:
1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania, w przypadku gdy administratorem
lub podmiotem przetwarzającym jest osoba fizyczna;
2) firmę przedsiębiorcy oraz adres miejsca prowadzenia działalności
gospodarczej, w przypadku gdy administratorem lub podmiotem przetwarzającym
jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą;
3) pełną nazwę oraz adres siedziby, w przypadku gdy administratorem lub
podmiotem przetwarzającym jest podmiot inny niż wskazany w pkt 1 i 2;
4) numer identyfikacyjny REGON, jeżeli został nadany administratorowi lub
podmiotowi przetwarzającemu.
4. Podmiot, który wyznaczył inspektora, zawiadamia Prezesa Urzędu o każdej
zmianie danych, o których mowa w ust. 1 i 3, oraz o odwołaniu inspektora, w
terminie 14 dni od dnia zaistnienia zmiany lub odwołania.
5. W przypadku wyznaczenia jednego inspektora przez organy lub podmioty
publiczne albo przez grupę przedsiębiorców, każdy z tych podmiotów dokonuje
zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 i 4.
6. Zawiadomienia, o których mowa w ust. 1 i 4, sporządza się w postaci
elektronicznej i opatruje kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo
podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP.
Art. 11.
Podmiot, który wyznaczył inspektora, udostępnia dane inspektora, o których
mowa w art. 10 ust. 1, niezwłocznie po jego wyznaczeniu, na swojej stronie
internetowej, a jeżeli nie prowadzi własnej strony internetowej, w sposób
ogólnie dostępny w miejscu prowadzenia działalności.
Rozdział 3
Warunki i tryb udzielania akredytacji podmiotowi certyfikującemu
Art. 12.
1. Akredytacji podmiotów ubiegających się o uprawnienie do certyfikacji w
zakresie ochrony danych osobowych, o której mowa w art. 43 rozporządzenia
2016/679, zwanej dalej „akredytacją”, udziela Polskie Centrum Akredytacji.
2. Akredytacja jest udzielana na zasadach określonych w art. 43 ust. 1–7
rozporządzenia 2016/679.
3. Do udzielania akredytacji stosuje się przepisy rozdziału 4 ustawy z dnia 13
kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku (Dz. U. z 2017
r. poz. 1398 oraz z 2018 r. poz. 650), z wyjątkiem art. 24 ust. 4–7 oraz
art. 25 ust. 1 i 2 w zakresie dotyczącym ograniczenia zakresu akredytacji
oraz jej zawieszenia.
Art. 13.
Prezes Urzędu udostępnia na swojej stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji
Publicznej kryteria akredytacji, o których mowa w art. 43 ust. 3
rozporządzenia 2016/679.
Art. 14.
1. Polskie Centrum Akredytacji informuje Prezesa Urzędu o udzielonej
akredytacji.
2. Informacja o udzielonej akredytacji zawiera:
1) oznaczenie podmiotu, któremu udzielono akredytacji;
2) wskazanie zakresu udzielonej akredytacji oraz okresu jej ważności.
3. Polskie Centrum Akredytacji informuje Prezesa Urzędu o cofnięciu
akredytacji.
4. Informacja o cofnięciu akredytacji zawiera:
1) oznaczenie podmiotu, któremu cofnięto akredytację;
2) wskazanie przyczyny uzasadniającej cofnięcie akredytacji.
5. Prezes Urzędu i Polskie Centrum Akredytacji mogą zawrzeć porozumienie o
współpracy w zakresie monitorowania działalności podmiotów certyfikujących i
wzajemnym przekazywaniu informacji dotyczących tych podmiotów.
Rozdział 4
Warunki i tryb dokonywania certyfikacji
Art. 15.
1. Certyfikacji, o której mowa w art. 42 rozporządzenia 2016/679, zwanej dalej
„certyfikacją”, dokonuje Prezes Urzędu lub podmiot certyfikujący, na wniosek
administratora, podmiotu przetwarzającego, producenta albo podmiotu
wprowadzającego usługę lub produkt na rynek.
2. Certyfikacja jest dokonywana na zasadach określonych w rozporządzeniu
2016/679.
3. W sprawach dokonywania certyfikacji przez podmiot certyfikujący
nieuregulowanych w rozporządzeniu 2016/679 i ustawie stosuje się
postanowienia umowy cywilnoprawnej zawartej między podmiotem certyfikującym
a podmiotem ubiegającym się o certyfikację.
Art. 16.
Prezes Urzędu udostępnia na swojej stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji
Publicznej kryteria certyfikacji, o których mowa w art. 42 ust. 5
rozporządzenia 2016/679.
Art. 17.
1. Wniosek o certyfikację zawiera co najmniej:
1) nazwę podmiotu ubiegającego się o certyfikację albo jego imię i nazwisko
oraz wskazanie adresu jego siedziby, adresu miejsca prowadzenia działalności
gospodarczej albo adresu zamieszkania;
2) informacje potwierdzające spełnianie kryteriów certyfikacji;
3) wskazanie zakresu wnioskowanej certyfikacji.
2. Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające spełnianie kryteriów
certyfikacji albo ich kopie oraz, w przypadku certyfikacji dokonywanej przez
Prezesa Urzędu, dowód wniesienia opłaty, o której mowa w art. 26.
3. Wniosek składa się pisemnie w postaci papierowej opatrzonej własnoręcznym
podpisem albo w postaci elektronicznej opatrzonej kwalifikowanym podpisem
elektronicznym. Wniosek składany do Prezesa Urzędu w postaci elektronicznej
opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem
potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP.
Art. 18.
1. Prezes Urzędu albo podmiot certyfikujący rozpatruje wniosek o certyfikację
i w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia złożenia wniosku zgodnego z
art. 17, po zbadaniu spełniania kryteriów certyfikacji, zawiadamia
wnioskodawcę o dokonaniu albo odmowie dokonania certyfikacji.
2. Wniosek złożony do Prezesa Urzędu, niezawierający informacji, o których
mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1, pozostawia się bez rozpoznania. Jeżeli wniosek
nie zawiera informacji, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 lub 3, lub nie
spełnia wymagań, o których mowa w art. 17 ust. 2 lub 3, Prezes Urzędu wzywa
wnioskodawcę do ich uzupełnienia wraz z pouczeniem, że ich nieuzupełnienie w
terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania spowoduje pozostawienie wniosku
bez rozpoznania.
Art. 19.
Przed dokonaniem certyfikacji albo odmową dokonania certyfikacji podmiot
certyfikujący informuje Prezesa Urzędu o planowanym dokonaniu albo
planowanej odmowie dokonania certyfikacji.
Art. 20.
1. W przypadku stwierdzenia, że podmiot ubiegający się o certyfikację nie
spełnia kryteriów certyfikacji, Prezes Urzędu albo podmiot certyfikujący
odmawia jej dokonania.
2. Odmowa dokonania certyfikacji przez Prezesa Urzędu następuje w drodze
decyzji.
3. Podmiot certyfikujący opracowuje i udostępnia zainteresowanym podmiotom
procedurę postępowania w przypadku odmowy dokonania certyfikacji.
Art. 21.
1. Dokumentem potwierdzającym certyfikację jest certyfikat.
2. Certyfikat zawiera co najmniej:
1) oznaczenie podmiotu, który otrzymał certyfikat;
2) nazwę podmiotu dokonującego certyfikacji oraz wskazanie adresu jego
siedziby;
3) numer lub oznaczenie certyfikatu;
4) zakres, w tym okres, na jaki została dokonana certyfikacja;
5) datę wydania i podpis podmiotu dokonującego certyfikacji lub osoby przez
niego upoważnionej.
Art. 22.
1. W okresie, na jaki została dokonana certyfikacja, podmiot, któremu
udzielono certyfikacji, jest obowiązany spełniać kryteria certyfikacji
obowiązujące na dzień jego wydania.
2. Prezes Urzędu albo podmiot certyfikujący cofa certyfikację w przypadku
stwierdzenia, że podmiot, któremu udzielono certyfikacji, nie spełnia lub
przestał spełniać kryteria certyfikacji.
3. Cofnięcie certyfikacji przez Prezesa Urzędu następuje w drodze decyzji.
Art. 23.
1. Podmiot certyfikujący przekazuje Prezesowi Urzędu dane podmiotu, któremu
udzielono certyfikacji, oraz podmiotu, któremu cofnięto certyfikację, wraz
ze wskazaniem przyczyny jej cofnięcia.
2. Prezes Urzędu prowadzi publicznie dostępny wykaz podmiotów, o których mowa
w ust. 1.
3. Prezes Urzędu dokonuje wpisu do wykazu niezwłocznie po dokonaniu
certyfikacji albo otrzymaniu informacji o dokonaniu certyfikacji przez
podmiot certyfikujący.
4. Prezes Urzędu udostępnia wykaz na swojej stronie podmiotowej w Biuletynie
Informacji Publicznej i dokonuje jego aktualizacji.
Art. 24.
1. Prezes Urzędu w terminie, o którym mowa w art. 18 ust. 1, a także po
dokonaniu certyfikacji jest uprawniony, w celu oceny spełniania przez
podmiot kryteriów certyfikacji, do przeprowadzenia czynności sprawdzających
u administratora, podmiotu przetwarzającego, producenta albo podmiotu
wprowadzającego usługę lub produkt na rynek.
2. Prezes Urzędu zawiadamia podmiot, o którym mowa w ust. 1, o zamiarze
przeprowadzenia czynności sprawdzających.
3. Czynności sprawdzające przeprowadza się nie wcześniej niż po upływie 7 dni
i nie później niż przed upływem 30 dni od dnia doręczenia podmiotowi, o
którym mowa w ust. 1, zawiadomienia o zamiarze ich przeprowadzenia. Jeżeli
czynności sprawdzające nie zostaną przeprowadzone w terminie 30 dni od dnia
doręczenia zawiadomienia, ich przeprowadzenie wymaga ponownego
zawiadomienia.
4. Czynności sprawdzające przeprowadza się na podstawie imiennego upoważnienia
wydanego przez Prezesa Urzędu, które zawiera:
1) imię i nazwisko osoby przeprowadzającej czynności sprawdzające;
2) oznaczenie administratora, podmiotu przetwarzającego, producenta albo
podmiotu wprowadzającego usługę lub produkt na rynek;
3) wskazanie podstawy prawnej przeprowadzenia czynności sprawdzających;
4) zakres czynności sprawdzających;
5) datę i miejsce jego wystawienia;
6) podpis osoby uprawnionej do wydania upoważnienia w imieniu Prezesa Urzędu.
Art. 25.
1. Osoba przeprowadzająca czynności sprawdzające jest uprawniona do:
1) wstępu na grunt oraz do budynków, lokali lub innych pomieszczeń w dniach i
godzinach pracy administratora, podmiotu przetwarzającego, producenta albo
podmiotu wprowadzającego usługę lub produkt na rynek;
2) wglądu do dokumentów i informacji mających bezpośredni związek z
działalnością objętą certyfikacją;
3) oględzin urządzeń, nośników oraz systemów informatycznych lub
teleinformatycznych służących do przetwarzania danych;
4) żądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień w sprawach związanych z
działalnością objętą certyfikacją.
2. Czynności sprawdzających dokonuje się w obecności administratora, podmiotu
przetwarzającego, producenta lub podmiotu wprowadzającego usługę lub produkt
na rynek lub osoby przez niego upoważnionej.
3. Z czynności sprawdzających sporządza się protokół i przedstawia go
administratorowi, podmiotowi przetwarzającemu, producentowi albo podmiotowi
wprowadzającemu usługę lub produkt na rynek. Przepis art. 88 stosuje się
odpowiednio.
Art. 26.
1. Prezes Urzędu pobiera za czynności związane z certyfikacją opłatę, której
wysokość odpowiada przewidywanym kosztom poniesionym z tytułu wykonywania
tych czynności.
2. Prezes Urzędu, ustalając wysokość opłaty, bierze pod uwagę zakres
certyfikacji, przewidywany przebieg i długość postępowania certyfikującego
oraz koszt pracy pracownika wykonującego czynności związane z certyfikacją.
3. Maksymalna wysokość opłaty nie może przekroczyć czterokrotności
przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku kalendarzowym
poprzedzającym rok złożenia wniosku o certyfikację, ogłaszanego przez
Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 1 lit. a
ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1383, z późn. zm.5)
).
4. Prezes Urzędu na swojej stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji
Publicznej podaje wysokość opłaty, którą podmiot, o którym mowa w art. 15,
obowiązany jest ponieść z tytułu czynności związanych z certyfikacją.
5. Opłata stanowi dochód budżetu państwa.
Rozdział 5
Opracowywanie i zatwierdzanie kodeksu postępowania oraz warunki i tryb
akredytacji podmiotu monitorującego jego przestrzeganie
Art. 27.
1. Kodeks postępowania jest opracowywany, opiniowany i zatwierdzany na
zasadach określonych w rozporządzeniu 2016/679.
2. Kodeks postępowania przed przekazaniem do zatwierdzenia Prezesowi Urzędu
podlega konsultacjom z zainteresowanymi podmiotami.
3. Informację o przeprowadzonych konsultacjach oraz ich wyniku przekazuje się
Prezesowi Urzędu wraz z kodeksem postępowania.
4. W przypadku uznania przez Prezesa Urzędu zakresu konsultacji za
niewystarczający, wzywa on podmiot do przeprowadzenia ponownych konsultacji,
wskazując ich zakres.
5. Stroną postępowania w sprawie zatwierdzenia kodeksu postępowania jest
wyłącznie wnioskodawca występujący o zatwierdzenie tego kodeksu. Przepisu
art. 31 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. − Kodeks postępowania
administracyjnego nie stosuje się. 6. Do zmiany zatwierdzonego kodeksu
postępowania lub jego rozszerzenia stosuje się ust. 1–5.
Art. 28.
Przestrzeganie zatwierdzonego kodeksu postępowania monitoruje podmiot
akredytowany przez Prezesa Urzędu na zasadach określonych w art. 41
rozporządzenia 2016/679.
Art. 29.
1. Akredytacja podmiotu, o którym mowa w art. 28, jest udzielana na wniosek,
który zawiera co najmniej:
1) nazwę podmiotu ubiegającego się o akredytację oraz adres jego siedziby;
2) informacje potwierdzające spełnianie kryteriów, o których mowa w art. 41
ust. 1 i 2 rozporządzenia 2016/679.
2. Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające spełnianie kryteriów, o
których mowa w art. 41 ust. 1 i 2 rozporządzenia 2016/679, albo ich kopie.
3. Wniosek składa się pisemnie w postaci papierowej opatrzonej własnoręcznym
podpisem albo w postaci elektronicznej opatrzonej kwalifikowanym podpisem
elektronicznym albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP.
Art. 30.
1. Prezes Urzędu rozpatruje wniosek, o którym mowa w art. 29 ust. 1, i w
terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia złożenia wniosku zgodnego z
art. 29, po zbadaniu spełniania kryteriów, o których mowa w art. 41 ust. 1 i
2 rozporządzenia 2016/679, zawiadamia podmiot ubiegający się o akredytację o
udzieleniu lub odmowie udzielenia akredytacji.
2. Wniosek złożony do Prezesa Urzędu niezawierający informacji, o których mowa
w art. 29 ust. 1 pkt 1, pozostawia się bez rozpoznania. Jeżeli wniosek nie
zawiera informacji, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 2, lub nie spełnia
wymagań, o których mowa w ust. 2 lub 3, Prezes Urzędu wzywa wnioskodawcę do
ich uzupełnienia wraz z pouczeniem, że ich nieuzupełnienie w terminie 7 dni
od dnia doręczenia wezwania spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania.
3. W przypadku stwierdzenia, że podmiot ubiegający się o akredytację nie
spełnia kryteriów, o których mowa w art. 41 ust. 1 i 2 rozporządzenia
2016/679, Prezes Urzędu odmawia udzielenia akredytacji. Odmowa udzielenia
akredytacji następuje w drodze decyzji.
Art. 31.
1. Dokumentem potwierdzającym akredytację jest certyfikat akredytacyjny.
2. Certyfikat akredytacyjny zawiera co najmniej:
1) oznaczenie podmiotu akredytowanego i adres jego siedziby;
2) numer lub oznaczenie certyfikatu akredytacyjnego;
3) datę wydania i podpis Prezesa Urzędu albo osoby przez niego upoważnionej.
Art. 32.
1. W okresie, na jaki akredytacja została udzielona, podmiot akredytowany jest
obowiązany spełniać kryteria, o których mowa w art. 41 ust. 1 i 2
rozporządzenia 2016/679, obowiązujące na dzień wydania certyfikatu
akredytacyjnego.
2. Prezes Urzędu cofa, w drodze decyzji, akredytację w przypadku stwierdzenia,
że podmiot akredytowany:
1) nie spełnia lub przestał spełniać kryteria akredytacji, o których mowa w
art. 41 ust. 1 i 2 rozporządzenia 2016/679;
2) podejmuje działania niezgodne z rozporządzeniem 2016/679.
Art. 33.
1. Prezes Urzędu prowadzi publicznie dostępny wykaz podmiotów akredytowanych.
2. Prezes Urzędu dokonuje wpisu do wykazu niezwłocznie po udzieleniu
akredytacji.
3. Prezes Urzędu udostępnia wykaz na swojej stronie podmiotowej w Biuletynie
Informacji Publicznej i dokonuje jego aktualizacji.
Rozdział 6
Prezes Urzędu
Art. 34.
1. Prezes Urzędu jest organem właściwym w sprawie ochrony danych osobowych.
2. Prezes Urzędu jest organem nadzorczym w rozumieniu rozporządzenia 2016/679,
w rozumieniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 z dnia
27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z
przetwarzaniem danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania
przestępczości, prowadzenia postę- powań przygotowawczych, wykrywania i
ścigania czynów zabronionych i wykonywania kar, w sprawie swobodnego
przepływu takich danych oraz uchylającej decyzję ramową Rady 2008/977/WSiSW
(Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 89) oraz w rozumieniu rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 z dnia 11 maja 2016 r. w
sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol),
zastępującego i uchylającego decyzje Rady 2009/371/WSiSW, 2009/934/WSiSW,
2009/935/WSiSW, 2009/936/WSiSW i 2009/968/WSiSW (Dz. Urz. UE L 135 z
24.05.2016, str. 53).
3. Prezesa Urzędu powołuje i odwołuje Sejm Rzeczypospolitej Polskiej za zgodą
Senatu Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Na stanowisko Prezesa Urzędu może być powołana osoba, która:
1) jest obywatelem polskim;
2) posiada wyższe wykształcenie;
3) wyróżnia się wiedzą prawniczą i doświadczeniem z zakresu ochrony danych
osobowych;
4) korzysta z pełni praw publicznych;
5) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe;
6) posiada nieposzlakowaną opinię.
5. Prezes Urzędu w zakresie wykonywania swoich zadań podlega tylko ustawie.
6. Kadencja Prezesa Urzędu trwa 4 lata, licząc od dnia złożenia ślubowania.
Prezes Urzędu po upływie kadencji wykonuje swoje obowiązki do czasu objęcia
stanowiska przez nowego Prezesa Urzędu.
7. Ta sama osoba nie może być Prezesem Urzędu więcej niż przez dwie kadencje.
8. Kadencja Prezesa Urzędu wygasa z chwilą jego śmierci, odwołania lub utraty
obywatelstwa polskiego.
9. Prezes Urzędu może zostać odwołany przed upływem kadencji, wyłącznie w
przypadku, gdy:
1) zrzekł się stanowiska;
2) stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków na skutek choroby
stwierdzonej orzeczeniem lekarskim;
3) sprzeniewierzył się ślubowaniu;
4) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za popełnienie umyślnego
przestępstwa lub umyślnego przestępstwa skarbowego;
5) został pozbawiony praw publicznych.
10. W przypadku wygaśnięcia kadencji Prezesa Urzędu jego obowiązki pełni
zastępca Prezesa Urzędu wskazany przez Marszałka Sejmu.
Art. 35.
1. Przed przystąpieniem do wykonywania obowiązków Prezes Urzędu składa przed
Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej ślubowanie o następującej treści:
„Obejmując stanowisko Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, uroczyście
ślubuję dochować wierności postanowieniom Konstytucji Rzeczypospolitej
Polskiej, strzec prawa do ochrony danych osobowych, a powierzone mi
obowiązki wypełniać sumiennie i bezstronnie.”.
2. Ślubowanie może zostać złożone z dodaniem słów „Tak mi dopomóż Bóg”.
Art. 36.
1. Prezes Urzędu może powołać do trzech zastępców.
2. Na zastępcę Prezesa Urzędu może być powołana osoba, która:
1) jest obywatelem polskim;
2) posiada wyższe wykształcenie;
3) wyróżnia się wiedzą prawniczą i doświadczeniem z zakresu ochrony danych
osobowych; 4) korzysta z pełni praw publicznych;
5) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe;
6) posiada nieposzlakowaną opinię.
Art. 37.
1. Prezes Urzędu oraz jego zastępcy nie mogą zajmować innego stanowiska, z
wyjątkiem stanowiska dydaktycznego, naukowo-dydaktycznego lub naukowego w
szkole wyższej, Polskiej Akademii Nauk, instytucie badawczym lub innej
jednostce naukowej, ani wykonywać innych zajęć zarobkowych lub
niezarobkowych sprzecznych z obowiązkami Prezesa Urzędu.
2. Prezes Urzędu oraz jego zastępcy nie mogą należeć do partii politycznej,
związku zawodowego ani prowadzić działalności publicznej niedającej się
pogodzić z godnością jego urzędu.
Art. 38.
1. Prezes Urzędu nie może być bez uprzedniej zgody Sejmu Rzeczypospolitej
Polskiej pociągnięty do odpowiedzialności karnej ani pozbawiony wolności.
2. Prezes Urzędu może wyrazić zgodę na pociągnięcie go do odpowiedzialności
karnej za wykroczenia, o których mowa w ust. 3, w trybie określonym w tym
przepisie.
3. W przypadku popełnienia przez Prezesa Urzędu wykroczenia, o którym mowa w
rozdziale XI ustawy z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2018
r. poz. 618 i 911), przyjęcie przez Prezesa Urzędu mandatu karnego albo
uiszczenie grzywny, w przypadku ukarania mandatem karnym zaocznym, o którym
mowa w art. 98 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks
postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2018 r. poz. 475), stanowi
oświadczenie o wyrażeniu przez niego zgody na pociągnięcie go do
odpowiedzialności w tej formie.
4. Prezes Urzędu nie może być zatrzymany lub aresztowany, z wyjątkiem ujęcia
go na gorącym uczynku przestępstwa i jeżeli jego zatrzymanie jest niezbędne
do zapewnienia prawidłowego toku postępowania. O zatrzymaniu niezwłocznie
powiadamia się Marszałka Sejmu, który może nakazać natychmiastowe zwolnienie
zatrzymanego.
Art. 39.
Przedawnienie w postępowaniu karnym czynu objętego immunitetem nie biegnie w
okresie korzystania z immunitetu.
Art. 40.
1. Wniosek o wyrażenie zgody na pociągnięcie Prezesa Urzędu do
odpowiedzialności karnej w sprawie o przestępstwo ścigane z oskarżenia
publicznego składa się za pośrednictwem Prokuratora Generalnego.
2. Wniosek o wyrażenie zgody na pociągnięcie Prezesa Urzędu do
odpowiedzialności karnej w sprawie o przestępstwo ścigane z oskarżenia
prywatnego składa oskarżyciel prywatny, po wniesieniu oskarżenia do sądu.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, sporządza i podpisuje adwokat lub radca
prawny, z wyjątkiem wniosków składanych w swoich sprawach przez sędziów,
prokuratorów, adwokatów, radców prawnych, notariuszy oraz profesorów i
doktorów habilitowanych nauk prawnych.
4. Wnioski, o których mowa w ust. 1 i 2, zawierają:
1) oznaczenie wnioskodawcy oraz pełnomocnika, o ile został ustanowiony;
2) imię i nazwisko oraz datę i miejsce urodzenia Prezesa Urzędu;
3) wskazanie podstawy prawnej wniosku;
4) dokładne określenie czynu, którego dotyczy wniosek, ze wskazaniem czasu,
miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia oraz skutków, a zwłaszcza
charakteru powstałej szkody;
5) uzasadnienie.
Art. 41.
1. Wniosek o wyrażenie zgody na pociągnięcie Prezesa Urzędu do
odpowiedzialności karnej składa się Marszałkowi Sejmu.
2. Jeżeli wniosek nie spełnia wymogów formalnych, o których mowa w art. 40
ust. 3 lub 4, Marszałek Sejmu wzywa wnioskodawcę do poprawienia lub
uzupełnienia wniosku w terminie 14 dni, wskazując niezbędny zakres
poprawienia lub uzupełnienia. W przypadku niepoprawienia lub nieuzupełnienia
wniosku we wskazanym terminie i zakresie Marszałek Sejmu postanawia o
pozostawieniu wniosku bez biegu.
3. Jeżeli wniosek spełnia wymogi formalne, o których mowa w art. 40 ust. 3 i
4, Marszałek Sejmu kieruje go do organu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej
właściwego do rozpatrzenia wniosku, zawiadamiając jednocześnie Prezesa
Urzędu o treści wniosku.
4. Organ właściwy do rozpatrzenia wniosku powiadamia Prezesa Urzędu o terminie
jego rozpatrzenia. Między doręczeniem powiadomienia a terminem rozpatrzenia
wniosku, o ile nie zachodzi przypadek niecierpiący zwłoki, nie może upłynąć
mniej niż 7 dni.
5. Na żądanie organu właściwego do rozpatrzenia wniosku sąd albo odpowiedni
organ, przed którym toczy się postępowanie wobec Prezesa Urzędu, udostępnia
akta postępowania.
6. Prezes Urzędu przedstawia organowi właściwemu do rozpatrzenia wniosku
wyjaśnienia i własne wnioski w tej sprawie w formie pisemnej lub ustnej.
7. Po rozpatrzeniu sprawy organ właściwy do rozpatrzenia wniosku uchwala
sprawozdanie wraz z propozycją przyjęcia lub odrzucenia wniosku.
8. W trakcie rozpatrywania przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej sprawozdania,
o którym mowa w ust. 7, Prezesowi Urzędu przysługuje prawo zabrania głosu.
9. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża zgodę na pociągnięcie Prezesa Urzędu
do odpowiedzialności karnej w drodze uchwały podjętej bezwzględną
większością ustawowej liczby posłów. Nieuzyskanie wymaganej większości
głosów oznacza podjęcie uchwały o niewyrażeniu zgody na pociągnięcie Prezesa
Urzędu do odpowiedzialności karnej.
Art. 42.
1. Zakaz zatrzymania, o którym mowa w art. 38 ust. 4, obejmuje wszelkie formy
pozbawienia lub ograniczenia wolności osobistej Prezesa Urzędu przez organy
uprawnione do stosowania środków przymusu.
2. Wniosek o wyrażenie zgody na zatrzymanie lub aresztowanie Prezesa Urzędu
składa się za pośrednictwem Prokuratora Generalnego.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
1) oznaczenie wnioskodawcy;
2) imię i nazwisko oraz datę i miejsce urodzenia Prezesa Urzędu;
3) dokładne określenie czynu oraz jego kwalifikację prawną;
4) podstawę prawną zastosowania określonego środka;
5) uzasadnienie, wskazujące w szczególności na konieczność zastosowania
określonego środka.
4. Do postępowania z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, przepisy art. 41 ust.
1–8 stosuje się odpowiednio.
5. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża zgodę na zatrzymanie lub aresztowanie
Prezesa Urzędu w drodze uchwały podjętej bezwzględną większością ustawowej
liczby posłów. Nieuzyskanie wymaganej większości głosów oznacza podjęcie
uchwały o niewyrażeniu zgody na zatrzymanie lub aresztowanie Prezesa Urzędu.
6. Wymóg uzyskania zgody Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej nie dotyczy wykonania
kary pozbawienia wolności orzeczonej prawomocnym wyrokiem sądu.
Art. 43.
1. Marszałek Sejmu przesyła wnioskodawcy niezwłocznie uchwałę, o której mowa w
art. 41 ust. 9 i art. 42 ust. 5. 2. Uchwały, o których mowa w art. 41 ust. 9
i art. 42 ust. 5, podlegają ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.
Art. 44.
Przepisy ustawy dotyczące odpowiedzialności karnej Prezesa Urzędu stosuje się
odpowiednio do odpowiedzialności za wykroczenia.
Art. 45.
1. Prezes Urzędu wykonuje swoje zadania przy pomocy Urzędu Ochrony Danych
Osobowych, zwanego dalej „Urzędem”.
2. W przypadkach uzasadnionych charakterem i liczbą spraw z zakresu ochrony
danych osobowych na danym terenie Prezes Urzędu może w ramach Urzędu tworzyć
jednostki zamiejscowe Urzędu.
3. Prezes Urzędu, w drodze zarządzenia, nadaje statut Urzędowi, określając:
1) organizację wewnętrzną Urzędu,
2) zakres zadań swoich zastępców,
3) zakres zadań i tryb pracy komórek organizacyjnych Urzędu – mając na uwadze
stworzenie optymalnych warunków organizacyjnych do prawidłowej realizacji
zadań Urzędu.
Art. 46.
1. Prezes Urzędu, zastępcy Prezesa Urzędu, a także pracownicy Urzędu są
obowiązani zachować w tajemnicy informacje, o których dowiedzieli się w
związku z wykonywaniem czynności służbowych.
2. Obowiązek zachowania w tajemnicy informacji, o których mowa w ust. 1, trwa
także po zakończeniu kadencji albo zatrudnienia.
Art. 47.
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór legitymacji służbowej
pracownika Urzędu, mając na względzie potrzebę zapewnienia możliwości
identyfikacji osób uprawnionych do przeprowadzania kontroli oraz wykonywania
innych czynności służbowych.
Art. 48.
1. Przy Prezesie Urzędu działa Rada do Spraw Ochrony Danych Osobowych, zwana
dalej „Radą”, która jest organem opiniodawczo-doradczym Prezesa Urzędu.
2. Do zadań Rady należy:
1) opiniowanie projektów dokumentów organów i instytucji Unii Europejskiej
dotyczących spraw ochrony danych osobowych;
2) opiniowanie przekazanych przez Prezesa Urzędu projektów aktów prawnych i
innych dokumentów dotyczących spraw ochrony danych osobowych;
3) opracowywanie propozycji kryteriów certyfikacji, o których mowa w art. 42
ust. 5 rozporządzenia 2016/679;
4) opracowywanie propozycji rekomendacji określających środki techniczne i
organizacyjne stosowane w celu zapewnienia bezpieczeństwa przetwarzania
danych osobowych;
5) inicjowanie działań w obszarze ochrony danych osobowych oraz przedstawianie
Prezesowi Urzędu propozycji zmian prawa w tym obszarze;
6) wyrażanie opinii w sprawach przedstawionych Radzie przez Prezesa Urzędu;
7) wykonywanie innych zadań zleconych przez Prezesa Urzędu.
3. Rada wyraża opinię w terminie 21 dni od dnia otrzymania projektów lub
dokumentów, o których mowa w ust. 2.
4. Opinie, protokoły posiedzeń oraz inne dokumenty Rady są udostępniane na
stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji Publicznej Prezesa Urzędu.
5. Rada przedstawia Prezesowi Urzędu sprawozdanie z działalności za każdy rok
kalendarzowy w terminie do dnia 31 marca następnego roku.
6. Rada składa się z 8 członków.
7. Kandydatów na członków Rady zgłasza:
1) Rada Ministrów;
2) Rzecznik Praw Obywatelskich;
3) izby gospodarcze;
4) jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach
finansowania nauki (Dz. U. z 2018 r. poz. 87);
5) fundacje i stowarzyszenia wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego, których
celem statutowym jest działalność na rzecz ochrony danych osobowych.
8. Członkiem Rady może być osoba, która:
1) posiada wykształcenie wyższe;
2) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) wyraziła zgodę na kandydowanie.
9. Członek Rady jest obowiązany do zachowania w tajemnicy informacji, o
których dowiedział się w związku z wykonywaniem funkcji członka Rady. Prezes
Urzędu może zwolnić z obowiązku zachowania tajemnicy w zakresie przez niego
określonym.
10. Prezes Urzędu powołuje skład Rady, na dwuletnią kadencję, spośród
kandydatów zgłoszonych przez podmioty, o których mowa w ust. 7, w tym 5
członków spośród kandydatów zgłoszonych przez podmioty, o których mowa w
ust. 7 pkt 1 i 2, oraz 3 członków spośród kandydatów zgłoszonych przez
podmioty, o których mowa w ust. 7 pkt 3–5.
11. Przed upływem kadencji członkostwo w Radzie wygasa z powodu:
1) rezygnacji złożonej na piśmie przewodniczącemu Rady;
2) śmierci;
3) niemożności sprawowania funkcji z powodu długotrwałej choroby stwierdzonej
zaświadczeniem lekarskim;
4) skazania prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe;
5) pozbawienia praw publicznych.
12. W przypadku, o którym mowa w ust. 11, Prezes Urzędu powołuje nowego
członka Rady na okres pozostały do końca kadencji, spośród pozostałych
zgłoszonych kandydatów, po potwierdzeniu aktualności zgłoszenia, z
uwzględnieniem ust. 10.
13. Prezes Urzędu powołuje i odwołuje przewodniczącego Rady i
wiceprzewodniczącego Rady spośród jej członków.
14. Przewodniczący Rady kieruje jej pracami i reprezentuje ją na zewnątrz. W
przypadku nieobecności zastępuje go wiceprzewodniczący Rady.
15. Obsługę Rady zapewnia Urząd.
16. Na posiedzenie Rady mogą być zapraszane, przez Prezesa Urzędu oraz
przewodniczącego Rady, inne osoby, o ile jest to uzasadnione zadaniami Rady.
Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio.
17. Szczegółowy tryb działania Rady określa regulamin ustanawiany na wniosek
Rady przez Prezesa Urzędu.
Art. 49.
1. Za udział w pracach Rady członkowi Rady przysługuje wynagrodzenie. Wysokość
wynagrodzenia uzależniona jest od zakresu obowiązków związanych z funkcją
pełnioną w Radzie oraz liczby posiedzeń, w których uczestniczył.
2. Wynagrodzenie członka Rady za udział w jednym posiedzeniu stanowi co
najmniej 5% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku
kalendarzowym poprzedzającym rok powołania Rady, ogłaszanego przez Prezesa
Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 1 lit. a ustawy z
dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych, i nie może przekroczyć 25% tego wynagrodzenia.
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia
członka Rady za udział w posiedzeniu oraz liczbę posiedzeń Rady w ciągu roku
kalendarzowego, uwzględniając zakres obowiązków związanych z funkcją peł-
nioną w Radzie oraz prawidłową realizację zadań Rady.
4. Członkom Rady mającym miejsce zamieszkania w innej miejscowości niż
siedziba Urzędu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży i
zakwaterowania na warunkach określonych w przepisach wykonawczych wydanych
na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. −
Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917 i 1000).
Art. 50.
1. Prezes Urzędu raz w roku do dnia 31 sierpnia przedstawia Sejmowi
Rzeczypospolitej Polskiej, Radzie Ministrów, Rzecznikowi Praw Obywatelskich,
Rzecznikowi Praw Dziecka oraz Prokuratorowi Generalnemu sprawozdanie ze
swojej działalności, zawierające w szczególności informację o liczbie i
rodzaju prawomocnych orzeczeń sądowych uwzględniających skargi na decyzje
lub postanowienia Prezesa Urzędu oraz wnioski wynikające ze stanu
przestrzegania przepisów o ochronie danych osobowych.
2. Prezes Urzędu udostępnia sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, na swojej
stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji Publicznej.
Art. 51.
Założenia i projekty aktów prawnych dotyczące danych osobowych są
przedstawiane do zaopiniowania Prezesowi Urzędu.
Art. 52.
1. Prezes Urzędu może kierować do organów państwowych, organów samorządu
terytorialnego, państwowych i komunalnych jednostek organizacyjnych,
podmiotów niepublicznych realizujących zadania publiczne, osób fizycznych i
prawnych, jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi oraz innych
podmiotów wystąpienia zmierzające do zapewnienia skutecznej ochrony danych
osobowych.
2. Prezes Urzędu może również występować do właściwych organów z wnioskami o
podjęcie inicjatywy ustawodawczej albo o wydanie lub zmianę aktów prawnych w
sprawach dotyczących ochrony danych osobowych.
3. Podmiot, do którego zostało skierowane wystąpienie lub wniosek, o których
mowa w ust. 1 i 2, jest obowiązany ustosunkować się do tego wystąpienia lub
wniosku na piśmie w terminie 30 dni od daty jego otrzymania.
Art. 53.
1. Prezes Urzędu udostępnia na swojej stronie podmiotowej w Biuletynie
Informacji Publicznej:
1) standardowe klauzule umowne, o których mowa w art. 28 ust. 8 rozporządzenia
2016/679;
2) zatwierdzone kodeksy postępowania, o których mowa w art. 40 rozporządzenia
2016/679, a także zmiany tych kodeksów;
3) przyjęte standardowe klauzule ochrony danych, o których mowa w art. 46 ust.
2 lit. d rozporządzenia 2016/679;
4) rekomendacje określające środki techniczne i organizacyjne stosowane w celu
zapewnienia bezpieczeństwa przetwarzania danych osobowych.
2. Rekomendacje, o których mowa w ust. 1 pkt 4, sporządzane są z
uwzględnieniem specyfiki danego rodzaju działalności i podlegają okresowej
aktualizacji.
3. Projekt rekomendacji, o których mowa w ust. 1 pkt 4, Prezes Urzędu
konsultuje z zainteresowanymi podmiotami, których zakresu działania dotyczy
dany projekt.
Art. 54.
1. Prezes Urzędu:
1) ogłasza w komunikacie wykaz rodzajów operacji przetwarzania danych
osobowych wymagających oceny skutków przetwarzania dla ich ochrony, o którym
mowa w art. 35 ust. 4 rozporządzenia 2016/679;
2) może ogłosić w komunikacie wykaz rodzajów operacji przetwarzania danych
osobowych niewymagających oceny skutków przetwarzania dla ich ochrony, o
którym mowa w art. 35 ust. 5 rozporządzenia 2016/679.
2. Komunikaty, o których mowa w ust. 1, ogłasza się w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.
Art. 55.
Prezes Urzędu może prowadzić system teleinformatyczny umożliwiający
administratorom dokonywanie zgłoszenia naruszenia ochrony danych osobowych,
o którym mowa w art. 33 rozporządzenia 2016/679.
Art. 56.
Prezes Urzędu, w drodze decyzji:
1) zatwierdza wiążące reguły korporacyjne, o których mowa w art. 47
rozporządzenia 2016/679;
2) udziela zezwolenia, o którym mowa w art. 46 ust. 3 rozporządzenia 2016/679.
Art. 57.
1. Administrator lub podmiot przetwarzający może wystąpić do Prezesa Urzędu z
wnioskiem o przeprowadzenie uprzednich konsultacji, o którym mowa w art. 36
rozporządzenia 2016/679.
2. Do wniosku stosuje się odpowiednio przepis art. 63 ustawy z dnia 14 czerwca
1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
3. Jeżeli wniosek nie spełnia wymogów określonych w art. 36 ust. 3
rozporządzenia 2016/679 oraz art. 63 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. –
Kodeks postępowania administracyjnego, Prezes Urzędu informuje o
nieudzieleniu konsultacji, wskazując przyczyny ich nieudzielenia.
Art. 58.
Jeżeli Prezes Urzędu, na podstawie posiadanych informacji, uzna, że doszło do
naruszenia przepisów dotyczących przetwarzania danych osobowych, może żądać
wszczęcia postępowania dyscyplinarnego lub innego przewidzianego prawem
postępowania przeciwko osobom, które dopuściły się naruszeń, i
poinformowania go, w określonym terminie, o wynikach tego postępowania i
podjętych działaniach.
Art. 59.
1. Prezes Urzędu w sprawach ochrony danych osobowych współpracuje z
niezależnymi organami nadzorczymi powołanymi na podstawie art. 91
rozporządzenia 2016/679.
2. Prezes Urzędu może zawrzeć z organami, o których mowa w ust. 1,
porozumienie o współpracy i wzajemnym przekazywaniu informacji.
Rozdział 7
Postępowanie w sprawie naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych
Art. 60.
Postępowanie w sprawie naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych, zwane
dalej „postępowaniem”, jest prowadzone przez Prezesa Urzędu.
Art. 61.
Organizacja społeczna, o której mowa w art. 31 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca
1960 r. − Kodeks postępowania administracyjnego, może również występować w
postępowaniu za zgodą osoby, której dane dotyczą, w jej imieniu i na jej
rzecz.
Art. 62.
W przypadku, o którym mowa w art. 36 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. − Kodeks
postępowania administracyjnego, Prezes Urzędu, zawiadamiając strony o
niezałatwieniu sprawy w terminie, jest obowiązany również poinformować o
stanie sprawy i przeprowadzonych w jej toku czynnościach.
Art. 63.
Prezes Urzędu może żądać od strony przedstawienia tłumaczenia na język polski
sporządzonej w języku obcym dokumentacji przedłożonej przez stronę.
Tłumaczenie dokumentacji strona jest obowiązana wykonać na własny koszt.
Art. 64.
W celu realizacji swoich zadań Prezes Urzędu ma prawo dostępu do informacji
objętych tajemnicą prawnie chronioną, chyba że przepisy szczególne stanowią
inaczej.
Art. 65.
1. Strona może zastrzec informacje, dokumenty lub ich części zawierające
tajemnicę przedsiębiorstwa, przedstawiane Prezesowi Urzędu. W takim
przypadku strona jest obowiązana przedstawić Prezesowi Urzędu również wersję
dokumentu niezawierającą informacji objętych zastrzeżeniem.
2. W przypadku nieprzedstawienia wersji dokumentu niezawierającej informacji
objętych zastrzeżeniem, zastrzeżenie uważa się za nieskuteczne.
3. Prezes Urzędu może uchylić zastrzeżenie, w drodze decyzji, jeżeli uzna, że
informacje, dokumenty lub ich części nie spełniają przesłanek do objęcia ich
tajemnicą przedsiębiorstwa.
4. W przypadku ustawowego obowiązku przekazania informacji lub dokumentów
otrzymanych od przedsiębiorców innym krajowym lub zagranicznym organom lub
instytucjom, informacje i dokumenty przekazuje się wraz z zastrzeżeniem i
pod warunkiem jego przestrzegania.
Art. 66.
Prezes Urzędu wydaje postanowienie, o którym mowa w art. 74 § 2 ustawy z dnia
14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, również w
przypadku, gdy udostępnienie informacji i dokumentów, o których mowa w art.
65 ust. 1, grozi ujawnieniem tajemnic prawnie chronionych albo ujawnieniem
tajemnicy przedsiębiorstwa, jeżeli o ograniczenie wglądu do akt dla stron
postępowania wnosi przedsiębiorca, od którego informacja pochodzi.
Art. 67.
Jeżeli liczba stron w postępowaniu przekracza 20, Prezes Urzędu może
zastosować przepis art. 49 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks
postępowania administracyjnego.
Art. 68.
1. Jeżeli w toku postępowania zajdzie konieczność uzupełnienia dowodów, Prezes
Urzędu może przeprowadzić postępowanie kontrolne.
2. Okresu postępowania kontrolnego nie wlicza się do terminów, o których mowa
w art. 35 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego.
Art. 69.
1. W przypadku, o którym mowa w art. 88 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. –
Kodeks postępowania administracyjnego, Prezes Urzędu wymierza karę grzywny w
wysokości od 500 złotych do 5000 złotych.
2. Wymierzając karę grzywny, Prezes Urzędu bierze pod uwagę:
1) w przypadku osoby fizycznej – sytuację osobistą wezwanego i stopień
zrozumienia powagi ciążących na nim obowiązków wynikających z wezwania lub
2) potrzebę dostosowania wysokości kary grzywny do celu, jakim jest
przymuszenie wezwanego do zadośćuczynienia wezwaniu.
3. Kara grzywny, o której mowa w ust. 1, może być nałożona także w przypadku,
gdy strona odmówiła przedstawienia tłumaczenia na język polski dokumentacji
sporządzonej w języku obcym.
Art. 70.
1. Jeżeli w toku postępowania zostanie uprawdopodobnione, że przetwarzanie
danych osobowych narusza przepisy o ochronie danych osobowych, a dalsze ich
przetwarzanie może spowodować poważne i trudne do usunięcia skutki, Prezes
Urzędu, w celu zapobieżenia tym skutkom, może, w drodze postanowienia,
zobowiązać podmiot, któremu jest zarzucane naruszenie przepisów o ochronie
danych osobowych, do ograniczenia przetwarzania danych osobowych, wskazując
dopuszczalny zakres tego przetwarzania.
2. W postanowieniu, o którym mowa w ust. 1, Prezes Urzędu określa termin
obowiązywania ograniczenia przetwarzania danych osobowych nie dłuższy niż do
dnia wydania decyzji kończącej postępowanie w sprawie.
3. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, służy skarga do sądu
administracyjnego.
Art. 71.
1. Jeżeli w toku postępowania Prezes Urzędu uzna, że istnieją uzasadnione
wątpliwości co do zgodności z prawem Unii Europejskiej decyzji Komisji
Europejskiej, o której mowa w art. 40 ust. 9 w sprawie kodeksu postępowania,
o którym mowa w art. 46 ust. 2 lit. e, oraz decyzji, o której mowa w art. 45
ust. 3 i 5 i art. 46 ust. 2 lit. c rozporządzenia 2016/679, Prezes Urzędu
występuje do sądu administracyjnego z wnioskiem o wystąpienie z pytaniem
prawnym na podstawie art. 267 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w
sprawie ważności decyzji Komisji Europejskiej.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, poza spełnianiem wymagań dotyczących
skargi, o których mowa w art. 64 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. –
Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz.
1369, 1370 i 2451 oraz z 2018 r. poz. 650), zawiera w szczególności:
1) wskazanie decyzji Komisji Europejskiej, której wniosek dotyczy;
2) omówienie powodów, dla których Prezes Urzędu powziął wątpliwości w kwestii
ważności decyzji Komisji Europejskiej i jej niezgodności z przepisami prawa;
3) treść pytania lub pytań, które sąd administracyjny przedstawia Trybunałowi
Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zawierającą:
a) przedmiot sporu oraz ustalenia co do okoliczności faktycznych, w tym
stanowisko strony podniesione w postępowaniu przed organem, jeżeli zostało
przedstawione przez stronę,
b) wskazanie przepisów prawa mających zastosowanie w sprawie,
c) proponowaną do przedstawienia Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej
przez sąd administracyjny sentencję pytania lub pytań;
4) oświadczenie o zgodności treści załącznika, o którym mowa w ust. 3, z
wnioskiem złożonym w postaci papierowej.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się załącznik zawierający treść
wniosku w formie dokumentu elektronicznego zapisanego na informatycznym
nośniku danych w formacie danych pozwalającym na edycję jego treści.
4. Stroną postępowania przed sądem administracyjnym w sprawie wniosku, o
którym mowa w ust. 1, jest Prezes Urzędu.
5. Sąd administracyjny rozpoznaje wniosek, o którym mowa w ust. 1, na
posiedzeniu niejawnym, w składzie 3 sędziów.
6. Sąd administracyjny, uznając wniosek, o którym mowa w ust. 1, za
uzasadniony, występuje do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z
pytaniem prejudycjalnym na podstawie art. 267 Traktatu o funkcjonowaniu Unii
Europejskiej.
7. W przypadku uznania przez sąd administracyjny, że wniosek, o którym mowa w
ust. 1, nie zawiera wystarczającego uzasadnienia dla wystąpienia z pytaniem
prejudycjalnym do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wydaje się
postanowienie o odmowie wystąpienia z pytaniem.
8. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 7, nie służy środek odwoławczy.
9. Sąd administracyjny sporządza uzasadnienie postanowienia, o którym mowa w
ust. 7, w terminie 21 dni.
10. Od wniosku, o którym mowa w ust. 1, nie pobiera się opłaty sądowej.
Art. 72.
W uzasadnieniu decyzji kończącej postępowanie w sprawie wskazuje się dodatkowo
przesłanki określone w art. 83 ust. 2 rozporządzenia 2016/679, na których
Prezes Urzędu oparł się, nakładając administracyjną karę pieniężną oraz
ustalając jej wysokość.
Art. 73.
1. Prezes Urzędu, jeżeli uzna, że przemawia za tym interes publiczny, po
zakończeniu postępowania informuje o wydaniu decyzji na swojej stronie
podmiotowej w Biuletynie Informacji Publicznej.
2. Jednostki sektora finansów publicznych, instytuty badawcze oraz Narodowy
Bank Polski, w stosunku do których Prezes Urzędu wydał prawomocną decyzję
stwierdzającą naruszenie, niezwłocznie podają do publicznej wiadomości na
swojej stronie internetowej lub stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji
Publicznej, informację o działaniach podjętych w celu wykonania decyzji.
Art. 74.
Wniesienie przez stronę skargi do sądu administracyjnego wstrzymuje wykonanie
decyzji w zakresie administracyjnej kary pieniężnej.
Rozdział 8
Europejska współpraca administracyjna
Art. 75.
1. W przypadkach, o których mowa w art. 61 ust. 8, art. 62 ust. 7 i art. 66
ust. 1 rozporządzenia 2016/679, Prezes Urzędu może wydać postanowienie o
zastosowaniu środka tymczasowego, o którym mowa w art. 70 ust. 1.
2. W postanowieniu Prezes Urzędu określa termin obowiązywania środka
tymczasowego, o którym mowa w art. 70 ust. 1, nie dłuższy niż 3 miesiące.
3. Na postanowienie służy skarga do sądu administracyjnego.
Art. 76.
Wszelkie informacje kierowane przez Prezesa Urzędu do organów nadzorczych
innych państw członkowskich w ramach europejskiej współpracy
administracyjnej podlegają tłumaczeniu na jeden z języków urzędowych tego
państwa członkowskiego lub na język angielski.
Art. 77.
W przypadku otrzymania przez Prezesa Urzędu wniosku organu nadzorczego innego
państwa członkowskiego Unii Europejskiej dotyczącego uczestnictwa we
wspólnej operacji, o której mowa w art. 62 ust. 1 rozporządzenia 2016/679,
albo wystąpienia przez Prezesa Urzędu z takim wnioskiem, Prezes Urzędu
dokonuje z organem nadzorczym innego państwa członkowskiego Unii
Europejskiej ustaleń dotyczących wspólnej operacji i niezwłocznie sporządza
wykaz ustaleń. Rozdział 9 Kontrola przestrzegania przepisów o ochronie
danych osobowych
Art. 78.
1. Prezes Urzędu przeprowadza kontrolę przestrzegania przepisów o ochronie
danych osobowych.
2. Kontrolę prowadzi się zgodnie z zatwierdzonym przez Prezesa Urzędu planem
kontroli lub na podstawie uzyskanych przez Prezesa Urzędu informacji lub w
ramach monitorowania przestrzegania stosowania rozporządzenia 2016/679.
Art. 79.
1. Kontrolę przeprowadza upoważniony przez Prezesa Urzędu:
1) pracownik Urzędu,
2) członek lub pracownik organu nadzorczego państwa członkowskiego Unii
Europejskiej w przypadku, o którym mowa w art. 62 rozporządzenia 2016/679 –
zwany dalej „kontrolującym”.
2. Kontrolujący, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest obowiązany do zachowania w
tajemnicy informacji, o których dowiedział się w toku kontroli.
Art. 80.
1. Kontrolujący podlega wyłączeniu z udziału w kontroli, na wniosek lub z
urzędu, jeżeli:
1) wyniki kontroli mogłyby oddziaływać na prawa lub obowiązki jego, jego
małżonka, osoby pozostającej z nim faktycznie we wspólnym pożyciu, krewnego
i powinowatego do drugiego stopnia albo na osoby związanej z nim z tytułu
przysposobienia, opieki albo kurateli;
2) zachodzą uzasadnione wątpliwości co do jego bezstronności.
2. Powody wyłączenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, trwają także po ustaniu
małżeństwa, przysposobienia, opieki lub kurateli.
3. O przyczynach powodujących wyłączenie kontrolujący lub podmiot objęty
kontrolą, zwany dalej „kontrolowanym”, niezwłocznie zawiadamia Prezesa
Urzędu.
4. O wyłączeniu kontrolującego rozstrzyga Prezes Urzędu.
5. Do czasu wydania postanowienia kontrolujący podejmuje czynności
niecierpiące zwłoki.
Art. 81.
1. Kontrolę przeprowadza się po okazaniu imiennego upoważnienia wraz z
legitymacją służbową, a w przypadku kontrolującego, o którym mowa w art. 79
ust. 1 pkt 2, po okazaniu imiennego upoważnienia wraz z dokumentem
potwierdzającym tożsamość.
2. Imienne upoważnienie do przeprowadzenia kontroli zawiera:
1) wskazanie podstawy prawnej przeprowadzenia kontroli;
2) oznaczenie organu;
3) imię i nazwisko, stanowisko służbowe kontrolującego oraz numer legitymacji
służbowej, a w przypadku kontrolującego, o którym mowa w art. 79 ust. 1 pkt
2, imię i nazwisko oraz numer dokumentu potwierdzającego tożsamość;
4) określenie zakresu przedmiotowego kontroli;
5) oznaczenie kontrolowanego;
6) wskazanie daty rozpoczęcia i przewidywanego terminu zakończenia czynności
kontrolnych;
7) podpis Prezesa Urzędu;
8) pouczenie kontrolowanego o jego prawach i obowiązkach;
9) datę i miejsce jego wystawienia.
Art. 82.
1. Prezes Urzędu może upoważnić do udziału w kontroli osobę posiadającą wiedzę
specjalistyczną, jeżeli przeprowadzenie czynności kontrolnych wymaga takiej
wiedzy. Przepisy art. 80 i art. 81 ust. 2 stosuje się.
2. Zakres uprawnień osoby, o której mowa w ust. 1, Prezes Urzędu określa w
upoważnieniu.
3. Osoba, o której mowa w ust. 1, jest obowiązana do zachowania w tajemnicy
informacji, o których dowiedziała się w toku kontroli.
Art. 83.
1. Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego lub osoby
przez niego upoważnionej.
2. Kontrolowany jest obowiązany do pisemnego wskazania osoby upoważnionej do
reprezentowania go w trakcie kontroli.
3. W razie nieobecności kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej,
upoważnienie do przeprowadzenia kontroli oraz legitymacja służbowa lub
dokument potwierdzający tożsamość mogą być okazane:
1) osobie czynnej w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 97 ustawy z dnia
23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, 933 i 1132
oraz z 2018 r. poz. 398 i 650) lub
2) przywołanemu świadkowi, jeżeli jest funkcjonariuszem publicznym w
rozumieniu art. 115 § 13 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. − Kodeks karny (Dz.
U. z 2017 r. poz. 2204 oraz z 2018 r. poz. 20, 305 i 663), niebędącemu
pracownikiem Urzędu albo osobą, o której mowa w art. 80 ust. 1.
Art. 84.
1. Kontrolujący ma prawo:
1) wstępu w godzinach od 6.00 do 22.00 na grunt oraz do budynków, lokali lub
innych pomieszczeń;
2) wglądu do dokumentów i informacji mających bezpośredni związek z zakresem
przedmiotowym kontroli;
3) przeprowadzania oględzin miejsc, przedmiotów, urządzeń, nośników oraz
systemów informatycznych lub teleinformatycznych służących do przetwarzania
danych;
4) żądać złożenia pisemnych lub ustnych wyjaśnień oraz przesłuchiwać w
charakterze świadka osoby w zakresie niezbędnym do ustalenia stanu
faktycznego;
5) zlecać sporządzanie ekspertyz i opinii.
2. Kontrolowany zapewnia kontrolującemu oraz osobom upoważnionym do udziału w
kontroli warunki i środki niezbędne do sprawnego przeprowadzenia kontroli, a
w szczególności sporządza we własnym zakresie kopie lub wydruki dokumentów
oraz informacji zgromadzonych na nośnikach, w urządzeniach lub systemach, o
których mowa w ust. 1 pkt 3.
3. Kontrolowany dokonuje potwierdzenia za zgodność z oryginałem sporządzonych
kopii lub wydruków, o których mowa w ust. 2. W przypadku odmowy
potwierdzenia za zgodność z oryginałem kontrolujący czyni o tym wzmiankę w
protokole kontroli.
4. W uzasadnionych przypadkach przebieg kontroli lub poszczególne czynności w
jej toku, po uprzednim poinformowaniu kontrolowanego, mogą być utrwalane
przy pomocy urządzeń rejestrujących obraz lub dźwięk. Informatyczne nośniki
danych w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji
działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2017 r.
poz. 570 oraz z 2018 r. poz. 1000), na których zarejestrowano przebieg
kontroli lub poszczególne czynności w jej toku, stanowią załącznik do
protokołu kontroli.
Art. 85.
1. Prezes Urzędu lub kontrolujący może zwrócić się do właściwego miejscowo
komendanta Policji o pomoc, jeżeli jest to niezbędne do wykonywania
czynności kontrolnych.
2. Policja udziela pomocy przy wykonywaniu czynności kontrolnych, po
otrzymaniu pisemnego wezwania na co najmniej 7 dni przed terminem tych
czynności.
3. W pilnych przypadkach, w szczególności gdy kontrolujący trafi na opór
uniemożliwiający lub utrudniający wykonywanie czynności kontrolnych,
udzielenie pomocy następuje również na ustne wezwanie Prezesa Urzędu lub
kontrolującego, po okazaniu imiennego upoważnienia do przeprowadzenia
kontroli oraz legitymacji służbowej kontrolującego.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, Prezes Urzędu przekazuje potwierdzenie
wezwania na piśmie, nie później niż w terminie 3 dni po zakończeniu
czynności kontrolnych.
5. Udzielenie pomocy Policji przy wykonywaniu czynności kontrolnych polega na
zapewnieniu kontrolującemu bezpieczeństwa osobistego oraz dostępu do miejsca
wykonywania kontroli i porządku w tym miejscu.
6. Policja, udzielając pomocy kontrolującemu przy wykonywaniu czynności
kontrolnych, zapewnia bezpieczeństwo również innym osobom uczestniczącym
przy wykonywaniu czynności kontrolnych, mając w szczególności na względzie
poszanowanie godności osób biorących udział w kontroli.
7. Koszty poniesione przez Policję z tytułu udzielonej pomocy przy wykonywaniu
czynności kontrolnych rozlicza się według stawki zryczałtowanej w wysokości
1,5% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez
wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale roku poprzedniego, ogłaszanego
przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 7 ust. 1
ustawy z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich (Dz. U.
z 2017 r. poz. 357).
Art. 86.
1. Kontrolujący może przesłuchać pracownika kontrolowanego w charakterze
świadka.
2. Za pracownika kontrolowanego uznaje się osobę zatrudnioną na podstawie
stosunku pracy lub wykonującą pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej.
3. Do przesłuchania pracownika kontrolowanego stosuje się przepis art. 83
ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
Art. 87.
Kontrolujący ustala stan faktyczny na podstawie dowodów zebranych w
postępowaniu kontrolnym, a w szczególności dokumentów, przedmiotów, oględzin
oraz ustnych lub pisemnych wyjaśnień i oświadczeń.
Art. 88.
1. Przebieg czynności kontrolnych kontrolujący przedstawia w protokole
kontroli.
2. Protokół kontroli zawiera:
1) wskazanie nazwy albo imienia i nazwiska oraz adresu kontrolowanego;
2) imię i nazwisko osoby reprezentującej kontrolowanego oraz nazwę organu
reprezentującego kontrolowanego;
3) imię i nazwisko, stanowisko służbowe, numer legitymacji służbowej oraz
numer imiennego upoważnienia kontrolującego, a w przypadku kontrolującego, o
którym mowa w art. 79 ust. 1 pkt 2, imię i nazwisko, numer dokumentu
potwierdzającego tożsamość oraz numer imiennego upoważnienia;
4) datę rozpoczęcia i zakończenia czynności kontrolnych;
5) określenie zakresu przedmiotowego kontroli;
6) opis stanu faktycznego ustalonego w toku kontroli oraz inne informacje
mające istotne znaczenie dla oceny zgodności przetwarzania danych z
przepisami o ochronie danych osobowych;
7) wyszczególnienie załączników;
8) omówienie dokonanych w protokole kontroli poprawek, skreśleń i uzupełnień;
9) pouczenie kontrolowanego o prawie zgłaszania zastrzeżeń do protokołu
kontroli oraz o prawie odmowy podpisania protokołu kontroli;
10) datę i miejsce podpisania protokołu kontroli przez kontrolującego i
kontrolowanego.
3. Protokół kontroli podpisuje kontrolujący i przekazuje kontrolowanemu w celu
podpisania.
4. Kontrolowany w terminie 7 dni od dnia przedstawienia protokołu kontroli do
podpisu podpisuje go albo składa pisemne zastrzeżenia do jego treści.
5. W przypadku złożenia zastrzeżeń, kontrolujący dokonuje ich analizy i, w
razie potrzeby, podejmuje dodatkowe czynności kontrolne, a w przypadku
stwierdzenia zasadności zastrzeżeń zmienia lub uzupełnia odpowiednią część
protokołu kontroli w formie aneksu do protokołu kontroli. 6. W razie
nieuwzględnienia zastrzeżeń w całości albo części, kontrolujący przekazuje
kontrolowanemu informacje o tym wraz z uzasadnieniem.
7. Brak doręczenia kontrolującemu podpisanego protokołu kontroli i
niezgłoszenie zastrzeżeń do jego treści w terminie, o którym mowa w ust. 4,
uznaje się za odmowę podpisania protokołu kontroli.
8. O odmowie podpisania protokołu kontroli kontrolujący czyni wzmiankę w tym
protokole, zawierającą datę jej dokonania. W przypadku, o którym mowa w ust.
7, wzmianki dokonuje się po upływie terminu, o którym mowa w ust. 4.
9. Protokół kontroli sporządza się w postaci elektronicznej albo w postaci
papierowej w dwóch egzemplarzach. Protokół kontroli kontrolujący doręcza
kontrolowanemu.
Art. 89.
1. Kontrolę prowadzi się nie dłużej niż 30 dni od dnia okazania kontrolowanemu
lub innej osobie wskazanej w przepisach imiennego upoważnienia do
przeprowadzenia kontroli oraz legitymacji służbowej lub innego dokumentu
potwierdzającego tożsamość. Do terminu nie wlicza się terminów
przewidzianych na zgłoszenie zastrzeżeń do protokołu kontroli lub podpisanie
i doręczenie protokołu kontroli przez kontrolowanego.
2. Terminem zakończenia kontroli jest dzień podpisania protokołu kontroli
przez kontrolowanego albo dzień dokonania wzmianki, o której mowa w art. 88
ust. 8.
Art. 90.
Jeżeli na podstawie informacji zgromadzonych w postępowaniu kontrolnym Prezes
Urzędu uzna, że mogło dojść do naruszenia przepisów o ochronie danych
osobowych, obowiązany jest do niezwłocznego wszczęcia postępowania, o którym
mowa w art. 60.
Art. 91.
Przepisy art. 63–65 stosuje się odpowiednio.
Rozdział 10
Odpowiedzialność cywilna i postępowanie przed sądem
Art. 92.
W zakresie nieuregulowanym rozporządzeniem 2016/679, do roszczeń z tytułu
naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych, o których mowa w art. 79 i
art. 82 tego rozporządzenia, stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia
1964 r. – Kodeks cywilny.
Art. 93.
W sprawach o roszczenia z tytułu naruszenia przepisów o ochronie danych
osobowych, o których mowa w art. 79 i art. 82 rozporządzenia 2016/679,
właściwy jest sąd okręgowy.
Art. 94.
1. O wniesieniu pozwu oraz prawomocnym orzeczeniu kończącym postępowanie w
sprawie o roszczenie z tytułu naruszenia przepisów o ochronie danych
osobowych, o którym mowa w art. 79 lub art. 82 rozporządzenia 2016/679, sąd
zawiadamia niezwłocznie Prezesa Urzędu.
2. Prezes Urzędu zawiadomiony o toczącym się postępowaniu niezwłocznie
informuje sąd o każdej sprawie dotyczącej tego samego naruszenia przepisów o
ochronie danych osobowych, która toczy się przed Prezesem Urzędu lub sądem
administracyjnym albo została zakończona. Prezes Urzędu niezwłocznie
informuje sąd również o wszczęciu każdego postępowania w sprawie dotyczącej
tego samego naruszenia.
Art. 95.
Sąd zawiesza postępowanie, jeżeli sprawa dotycząca tego samego naruszenia
przepisów o ochronie danych osobowych została wszczęta przed Prezesem
Urzędu.
Art. 96.
Sąd umarza postępowanie w zakresie, w jakim prawomocna decyzja Prezesa Urzędu
o stwierdzeniu naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych lub
prawomocny wyrok wydany w wyniku wniesienia skargi, o której mowa w art.
145a § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed
sądami administracyjnymi, uwzględnia roszczenie dochodzone przed sądem.
Art. 97.
Ustalenia prawomocnej decyzji Prezesa Urzędu o stwierdzeniu naruszenia
przepisów o ochronie danych osobowych lub prawomocnego wyroku wydanego w
wyniku wniesienia skargi, o której mowa w art. 145a § 3 ustawy z dnia 30
sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi,
wiążą sąd w postępowaniu o naprawienie szkody wyrządzonej przez naruszenie
przepisów o ochronie danych osobowych co do stwierdzenia naruszenia tych
przepisów.
Art. 98.
1. W sprawach o roszczenia z tytułu naruszenia przepisów o ochronie danych
osobowych, które mogą być dochodzone wyłącznie w postępowaniu przed sądem,
Prezes Urzędu może wytaczać powództwa na rzecz osoby, której dane dotyczą,
za jej zgodą, a także wstępować, za zgodą powoda, do postępowania w każdym
jego stadium.
2. W pozostałych sprawach o roszczenia z tytułu naruszenia przepisów o
ochronie danych osobowych Prezes Urzędu może wstępować, za zgodą powoda, do
postępowania przed sądem w każdym jego stadium, chyba że toczy się przed nim
postępowanie dotyczące tego samego naruszenia przepisów o ochronie danych
osobowych.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, do Prezesa Urzędu stosuje się
odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks
postępowania cywilnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 155, z późn. zm.6)
) o prokuratorze.
Art. 99.
Prezes Urzędu, jeżeli uzna, że przemawia za tym interes publiczny, przedstawia
sądowi istotny dla sprawy pogląd w sprawie o roszczenie z tytułu naruszenia
przepisów o ochronie danych osobowych.
Art. 100.
Do postępowania w sprawie o roszczenie z tytułu naruszenia przepisów o
ochronie danych osobowych, o których mowa w art. 79 i art. 82 rozporządzenia
2016/679, w zakresie nieuregulowanym niniejszą ustawą stosuje się przepisy
ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego.
Rozdział 11
Przepisy o administracyjnych karach pieniężnych i przepisy karne
Art. 101.
Prezes Urzędu może nałożyć na podmiot obowiązany do przestrzegania przepisów
rozporządzenia 2016/679, inny niż:
1) jednostka sektora finansów publicznych,
2) instytut badawczy,
3) Narodowy Bank Polski – w drodze decyzji, administracyjną karę pieniężną na
podstawie i na warunkach określonych w art. 83 rozporządzenia 2016/679.
Art. 102.
1. Prezes Urzędu może nałożyć, w drodze decyzji, administracyjne kary
pieniężne w wysokości do 100 000 złotych, na:
1) jednostki sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 9 pkt 1–12 i
14 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;
2) instytut badawczy;
3) Narodowy Bank Polski.
2. Prezes Urzędu może nałożyć, w drodze decyzji, administracyjne kary
pieniężne w wysokości do 10 000 złotych na jednostki sektora finansów
publicznych, o których mowa w art. 9 pkt 13 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009
r. o finansach publicznych.
3. Administracyjne kary pieniężne, o których mowa w ust. 1 i 2, Prezes Urzędu
nakłada na podstawie i na warunkach określonych w art. 83 rozporządzenia
2016/679.
Art. 103.
Równowartość wyrażonych w euro kwot, o których mowa w art. 83 rozporządzenia
2016/679, oblicza się w złotych według średniego kursu euro ogłaszanego
przez Narodowy Bank Polski w tabeli kursów na dzień 28 stycznia każdego
roku, a w przypadku gdy w danym roku Narodowy Bank Polski nie ogłasza
średniego kursu euro w dniu 28 stycznia – według średniego kursu euro
ogłoszonego w najbliższej po tej dacie tabeli kursów Narodowego Banku
Polskiego.
Art. 104.
Środki z administracyjnej kary pieniężnej stanowią dochód budżetu państwa.
Art. 105.
1. Administracyjną karę pieniężną uiszcza się w terminie 14 dni od dnia upływu
terminu na wniesienie skargi, albo od dnia uprawomocnienia się orzeczenia
sądu administracyjnego.
2. Prezes Urzędu może, na wniosek podmiotu ukaranego, odroczyć termin
uiszczenia administracyjnej kary pieniężnej albo rozłożyć ją na raty, ze
względu na ważny interes wnioskodawcy.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, dołącza się uzasadnienie.
4. W przypadku odroczenia terminu uiszczenia administracyjnej kary pieniężnej
albo rozłożenia jej na raty, Prezes Urzędu nalicza od nieuiszczonej kwoty
odsetki w stosunku rocznym, przy zastosowaniu obniżonej stawki odsetek za
zwłokę, ogłaszanej na podstawie art. 56d ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. −
Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, 650, 723, 771 i 1000), od
dnia następującego po dniu złożenia wniosku.
5. W przypadku rozłożenia administracyjnej kary pieniężnej na raty, odsetki, o
których mowa w ust. 4, są naliczane odrębnie dla każdej raty.
6. W przypadku niedotrzymania odroczonego terminu uiszczenia administracyjnej
kary pieniężnej albo terminu uiszczenia jej rat, odsetki są naliczane za
okres od dnia upływu odroczonego terminu uiszczenia kary albo terminu
uiszczenia poszczególnych rat.
7. Prezes Urzędu może uchylić odroczenie terminu uiszczenia administracyjnej
kary pieniężnej albo rozłożenie jej na raty, jeżeli ujawniły się nowe lub
uprzednio nieznane okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia lub jeżeli rata
nie została uiszczona w terminie.
8. Rozstrzygnięcie Prezesa Urzędu w przedmiocie odroczenia terminu uiszczenia
administracyjnej kary pieniężnej albo rozłożenia jej na raty następuje w
drodze postanowienia.
9. Prezes Urzędu, na wniosek podmiotu ukaranego prowadzącego działalność
gospodarczą, może udzielić ulgi w wykonaniu administracyjnej kary pieniężnej
określonej w ust. 2, która:
1) nie stanowi pomocy publicznej;
2) stanowi pomoc de minimis albo pomoc de minimis w
rolnictwie lub rybołówstwie – w zakresie i na zasadach określonych w
bezpośrednio obowiązujących przepisach prawa Unii Europejskiej dotyczących
pomocy w ramach zasady de minimis;
3) stanowi pomoc publiczną zgodną z zasadami rynku wewnętrznego Unii
Europejskiej, której dopuszczalność została określona przez właściwe organy
Unii Europejskiej.
Art. 106.
Przepisów art. 189d–189f i art. 189k ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. − Kodeks
postępowania administracyjnego nie stosuje się.
Art. 107.
1. Kto przetwarza dane osobowe, choć ich przetwarzanie nie jest dopuszczalne
albo do ich przetwarzania nie jest uprawniony, podlega grzywnie, karze
ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat dwóch.
2. Jeżeli czyn określony w ust. 1 dotyczy danych ujawniających pochodzenie
rasowe lub etniczne, poglądy polityczne, przekonania religijne lub
światopoglądowe, przynależność do związków zawodowych, danych genetycznych,
danych biometrycznych przetwarzanych w celu jednoznacznego zidentyfikowania
osoby fizycznej, danych dotyczących zdrowia, seksualności lub orientacji
seksualnej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia
wolności do lat trzech.
Art. 108.
Kto udaremnia lub utrudnia kontrolującemu prowadzenie kontroli przestrzegania
przepisów o ochronie danych osobowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności do lat dwóch.
Rozdział 12
Zmiany w przepisach
pominięto
=========================================================
POMOCE NAUKOWE:

AKTY POWIĄZANE:
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
2016/679
z dnia 27 kwietnia 2016 roku
w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem
danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich
danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne
rozporządzenie o ochronie danych)
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680
z dnia 27 kwietnia 2016 roku
w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem
danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania
przestępczości, prowadzenia postępowań przygotowawczych,
wykrywania i ścigania czynów zabronionych i wykonywania kar,
w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylająca
decyzję ramową Rady 2008/977/WSiSW
=========================================================
--------------------------------------------
1) Niniejsza ustawa służy stosowaniu rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie
ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w
sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE
(ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
2) Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w
sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych
przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia
postępowań przygotowawczych, wykrywania i ścigania czynów zabronionych i
wykonywania kar, w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz
uchylającą decyzję ramową Rady 2008/977/WSiSW.
3) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 17
listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, ustawę z dnia 17 czerwca
1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawę z dnia 26
czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, ustawę z dnia 31 lipca 1981 r. o
wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, ustawę z
dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych, ustawę z dnia 8
marca 1990 r. o samorządzie gminnym, ustawę z dnia 23 grudnia 1994 r. o
Najwyższej Izbie Kontroli, ustawę z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce
publicznej, ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, ustawę z
dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, ustawę z dnia 27
sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu
osób niepełnosprawnych, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, ustawę z dnia
5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa, ustawę z dnia 5 czerwca 1998 r.
o samorządzie powiatowym, ustawę z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie
Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,
ustawę z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju
Przedsiębiorczości, ustawę z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i
samorządzie zawodowym psychologów, ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o
ustroju sądów powszechnych, ustawę z dnia 28 listopada 2003 r. o
świadczeniach rodzinnych, ustawę z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach
inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi,
ustawę z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie
dyscypliny finansów publicznych, ustawę z dnia 17 lutego 2005 r. o
informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne,
ustawę z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawę z dnia
18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów
bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów, ustawę z
dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, ustawę z
dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, ustawę z dnia 5 listopada
2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, ustawę z dnia 9
kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych
gospodarczych, ustawę z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej, ustawę
z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych, ustawę z dnia 5
stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy, ustawę z dnia 15 lipca 2011 r. o
zawodach pielęgniarki i położnej, ustawę z dnia 19 sierpnia 2011 r. o
usługach płatniczych, ustawę z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, ustawę z
dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, ustawę z dnia 24
lipca 2015 r. – Prawo o zgromadzeniach, ustawę z dnia 11 września 2015 r. o
działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, ustawę z dnia 25 września
2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty, ustawę z dnia 9 października 2015 r. o
produktach biobójczych, ustawę z dnia 28 stycznia 2016 r. – Prawo o
prokuraturze, ustawę z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w
wychowywaniu dzieci, ustawę z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym
wykorzystywaniu informacji sektora publicznego, ustawę z dnia 13 kwietnia
2016 r. o bezpieczeństwie obrotu prekursorami materiałów wybuchowych, ustawę
z dnia 16 listopada 2016r. o Krajowej Administracji Skarbowej, ustawę z dnia
14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, ustawę z dnia 16 grudnia 2016 r. o
zasadach zarządzania mieniem państwowym, ustawę z dnia 9 marca 2017 r. o
systemie monitorowania drogowego przewozu towarów i ustawę z dnia 27
października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej oraz uchyla się ustawę
z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych.
4) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1988 r.
poz. 324, z 1989 r. poz. 187, z 1990 r. poz. 173, z 1991 r. poz. 442, z 1996
r. poz. 542, z 1997 r. poz. 554 i 770, z 1999 r. poz. 999, z 2001 r. poz.
1198, z 2002 r. poz. 1271, z 2004 r. poz. 1181, z 2005 r. poz. 377, z 2007
r. poz. 590, z 2010 r. poz. 1228 i 1551, z 2011 r. poz. 459, 934, 1204 i
1660, z 2012 r. poz. 1136, z 2013 r. poz. 771 oraz z 2017 r. poz. 2173.
5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone
w Dz. U. z 2017 r. poz. 1386 i 2120 oraz z 2018 r. poz. 138, 357, 730 i 912.
6)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej
ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 2491 oraz z 2018 r. poz. 5,
138, 398, 416, 650, 730, 756, 770, 771 i 1000.
|