BEZPIECZEŃSTWO PRZEMYSŁOWE

Warunkiem dostępu przedsiębiorcy do informacji niejawnych w związku z wykonywaniem umów albo zadań wynikających z przepisów prawa, zwanych dalej „umowami”, jest zdolność do ochrony informacji niejawnych.

Dokumentem potwierdzającym zdolność do ochrony informacji niejawnych o klauzuli „poufne” lub wyższej jest świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego, zwane dalej „świadectwem”, wydawane przez ABW albo SKW po przeprowadzeniu postępowania bezpieczeństwa przemysłowego.

W przypadku przedsiębiorcy wykonującego działalność jednoosobowo i osobiście zdolność do ochrony informacji niejawnych potwierdza poświadczenie bezpieczeństwa upoważniające do dostępu do informacji niejawnych o klauzuli tajności „poufne” lub wyższej, wydawane przez ABW albo SKW, i zaświadczenie o odbytym przeszkoleniu w zakresie ochrony informacji niejawnych wydawane przez ABW albo SKW.
Nie stosuje się, jeżeli obowiązek uzyskania świadectwa wynika
z ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowej lub prawa
wewnętrznego strony zawierającej umowę.
Do przedsiębiorcy, wykonującego działalność jednoosobowo i osobiście, nie stosuje się poniższych przepisów, z wyjątkiem art. 60 oraz art. 61 ust. 1 w części dotyczącej postępowań sprawdzających.
Przepisy powyższe stosuje się także do przedsiębiorców będących podwykonawcami umów, jeżeli ich wykonywanie wiąże się z dostępem do informacji niejawnych.

Szefowie Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu, Senatu lub Prezesa Rady Ministrów albo minister właściwy dla określonego działu administracji rządowej, Prezes Narodowego Banku Polskiego lub kierownik urzędu centralnego, a w przypadku ich braku – Szef ABW albo Szef SKW, mogą wyrazić pisemną zgodę na udostępnienie informacji niejawnych o klauzuli „poufne” lub wyższej przedsiębiorcy, wobec którego wszczęto postępowanie bezpieczeństwa przemysłowego lub postępowanie sprawdzające. Potwierdzoną za zgodność kopię zgody przekazuje się odpowiednio do ABW lub SKW.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach podmioty powyższe mogą wyrazić pisemną zgodę na jednorazowe udostępnienie określonych informacji niejawnych przedsiębiorcy nieposiadającemu odpowiedniego świadectwa lub poświadczenia bezpieczeństwa w przypadku przedsiębiorcy wykonującego działalność jednoosobowo i osobiście, i wobec którego nie jest prowadzone postępowanie bezpieczeństwa przemysłowego lub nie jest prowadzone postępowanie sprawdzające.

W przypadku gdy przedsiębiorca zamierza wykonywać umowy związane z dostępem do informacji niejawnych o klauzuli „zastrzeżone”, świadectwo nie jest wymagane. Przedsiębiorca powyższy jest obowiązany spełnić wymagania ustawy w zakresie ochrony informacji niejawnych o klauzuli „zastrzeżone”, z wyjątkiem wymogu zatrudnienia pełnomocnika ochrony, jeżeli wykonuje umowę związaną z dostępem do tych informacji, z wyłączeniem możliwości ich przetwarzania w użytkowanych przez niego obiektach.

W zależności od stopnia zdolności do ochrony informacji niejawnych o klauzuli „poufne” lub wyższej wydaje się świadectwo odpowiednio:

punktor pierwszego stopnia – potwierdzające pełną zdolność przedsiębiorcy do ochrony tych informacji;
punktor drugiego stopnia – potwierdzające zdolność przedsiębiorcy do ochrony tych informacji, z wyłączeniem możliwości ich przetwarzania we własnych systemach teleinformatycznych;
punktor trzeciego stopnia – potwierdzające zdolność przedsiębiorcy do ochrony tych informacji, z wyłączeniem możliwości ich przetwarzania w użytkowanych przez niego obiektach.

Świadectwo potwierdzające zdolność do ochrony informacji niejawnych o klauzuli:

punktor „ściśle tajne” potwierdza zdolność do ochrony informacji niejawnych o klauzuli:
a) „ściśle tajne” – przez okres 5 lat od daty wystawienia,
b) „tajne” – przez okres 7 lat od daty wystawienia,
c) „poufne” – przez okres 10 lat od daty wystawienia;
punktor „tajne” potwierdza zdolność do ochrony informacji niejawnych o klauzuli:
a) „tajne” – przez okres 7 lat od daty wystawienia,
b) „poufne” – przez okres 10 lat od daty wystawienia;
3) „poufne” potwierdza zdolność do ochrony informacji niejawnych o tej klauzuli przez
okres 10 lat od daty wystawienia.

ABW albo SKW wydaje odrębne świadectwa potwierdzające zdolność do ochrony informacji niejawnych o klauzuli stanowiącej zagraniczny odpowiednik klauzuli „tajne” lub „poufne”, stosowany przez organizacje międzynarodowe.

Świadectwo wygasa, jeżeli:

punktor upłynął okres jego ważności;
punktor przedsiębiorca zrzekł się uprawnień określonych w świadectwie;
punktor przedsiębiorca został przejęty przez inny podmiot lub zlikwidowany.

Postępowanie bezpieczeństwa przemysłowego jest prowadzone na wniosek przedsiębiorcy. Wniosek nie wymaga uzasadnienia.
We wniosku przedsiębiorca określa stopień świadectwa oraz klauzulę tajności informacji niejawnych, których zdolność do ochrony ma potwierdzać świadectwo.
Do wniosku przedsiębiorca dołącza kwestionariusz bezpieczeństwa przemysłowego, zwany dalej „kwestionariuszem”, oraz ankiety lub kopie poświadczeń bezpieczeństwa: kierownika przedsiębiorcy, pełnomocnika ochrony i jego zastępcy, osób zatrudnionych w pionie ochrony, administratora systemu teleinformatycznego, pozostałych osób wskazanych w kwestionariuszu, które powinny mieć dostęp do informacji niejawnych.
ABW albo SKW może wezwać przedsiębiorcę do uzupełnienia braków formalnych we wniosku i jego załącznikach w terminie 30 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Postępowanie bezpieczeństwa przemysłowego obejmuje sprawdzenie przedsiębiorcy
i postępowania sprawdzające wobec kierownika przedsiębiorcy, pełnomocnika ochrony i jego zastępcy, osób zatrudnionych w pionie ochrony, administratora systemu teleinformatycznego, pozostałych osób wskazanych w kwestionariuszu, które powinny mieć dostęp do informacji niejawnych.

Sprawdzenie przedsiębiorcy, w tym na podstawie danych zawartych w rejestrach,
ewidencjach, kartotekach, także niedostępnych powszechnie, obejmuje:

punktor strukturę kapitału oraz powiązania kapitałowe przedsiębiorcy, źródła pochodzenia środków finansowych i sytuację finansową;
punktor strukturę organizacyjną;
punktor system ochrony informacji niejawnych, w tym środki bezpieczeństwa fizycznego;
punktor wszystkie osoby wchodzące w skład organów zarządzających, kontrolnych oraz osoby działające z ich upoważnienia;
punktor w szczególnie uzasadnionych przypadkach osoby posiadające poświadczenia bezpieczeństwa.

W toku postępowania bezpieczeństwa przemysłowego oraz w okresie ważności świadectwa przeprowadza się postępowania sprawdzające wobec osób nieposiadających odpowiednich poświadczeń bezpieczeństwa lub kolejne postępowania sprawdzające wobec:

punktor kierownika przedsiębiorcy;
punktor pełnomocnika ochrony i jego zastępcy;
punktor osób zatrudnionych w pionie ochrony;
punktor administratora systemu teleinformatycznego;
punktor pozostałych osób wskazanych w kwestionariuszu, które powinny mieć dostęp do informacji niejawnych.

W stosunku do powyższych osób odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa oznacza poświadczenie upoważniające do dostępu do informacji niejawnych o klauzuli nie niższej niż wskazana we wniosku przedsiębiorcy o wydanie świadectwa.

Sprawdzenia przedsiębiorcy przeprowadza się na podstawie danych zawartych w kwestionariuszu oraz innych informacji uzyskanych w trakcie postępowania bezpieczeństwa przemysłowego pozwalających ocenić zdolność przedsiębiorcy do ochrony informacji niejawnych.

Kwestionariusz zawiera:

punktor dane identyfikujące podmiot podlegający sprawdzeniu, w tym określenie jego statusu prawnego;
punktor dane o strukturze kapitału i powiązaniach kapitałowych przedsiębiorcy;
punktor dane o źródłach pochodzenia środków finansowych i sytuacji finansowej przedsiębiorcy;
punktor dane o strukturze organizacyjnej przedsiębiorcy;
punktor dane dotyczące osób wskazanych;
punktor dane o systemie ochrony informacji niejawnych przedsiębiorcy, w tym o stosowanych środkach bezpieczeństwa fizycznego;
punktor wykaz pracowników posiadających poświadczenia bezpieczeństwa uprawniające do dostępu do informacji niejawnych;
punktor wykaz pracowników, którzy powinni być poddani poszerzonemu postępowaniu sprawdzającemu;
punktor wykaz osób, które ze strony przedsiębiorcy wykonują lub będą wykonywać funkcje związane z ochroną informacji niejawnych;
punktor podpis osoby upoważnionej do składania oświadczeń woli w imieniu przedsiębiorcy.

Postępowanie bezpieczeństwa przemysłowego powinno być zakończone w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy, licząc od dnia przedłożenia wszystkich dokumentów niezbędnych do jego przeprowadzenia.

W przypadku postępowania bezpieczeństwa przemysłowego prowadzonego w celu wydania świadectwa trzeciego stopnia, zatrudnienie pełnomocnika ochrony oraz utworzenie pionu ochrony nie jest wymagane, z wyjątkiem ubiegania się o świadectwo potwierdzające zdolność do ochrony informacji niejawnych o klauzuli będącej zagranicznym odpowiednikiem klauzuli „tajne” lub „poufne”, stosowanym przez organizacje międzynarodowe.

Pełnomocnik ochrony jednostki organizacyjnej zlecającej wykonanie umowy, z której wykonaniem łączy się dostęp do informacji niejawnych o klauzuli „poufne”, może przeprowadzić zwykłe postępowanie sprawdzające oraz szkolenie w zakresie ochrony informacji niejawnych w przypadku postępowania bezpieczeństwa przemysłowego trzeciego stopnia. Odpowiednie wnioski kierownik przedsiębiorcy składa do kierownika jednostki organizacyjnej, która zleca wykonanie umowy.

Art. 61.
1. Za przeprowadzenie sprawdzenia przedsiębiorcy oraz postępowań sprawdzających wobec osób wymienionych w art. 57 ust. 3, z wyjątkiem postępowań sprawdzających, o których mowa w art. 32 ust. 4 i art. 33 ust. 1, ABW albo SKW przysługuje zwrot zryczałtowanych kosztów przeprowadzenia czynności przy sprawdzeniach przedsiębiorcy oraz postępowań sprawdzających.

ABW albo SKW umarza postępowanie bezpieczeństwa przemysłowego, w tym postępowania sprawdzające wobec osób* w przypadku:

punktor wycofania przez przedsiębiorcę wniosku o wydanie świadectwa;
punktor wydania orzeczenia o zakazie prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej;
punktor przejęcia lub likwidacji przedsiębiorcy.

ABW albo SKW może z urzędu zawiesić postępowanie bezpieczeństwa przemysłowego, w tym postępowania sprawdzające wobec osób*, w przypadku:

punktor wydania przez inny organ decyzji nakazującej przedsiębiorcy wstrzymanie prowadzenia działalności gospodarczej;
punktor wszczęcia postępowania upadłościowego wobec przedsiębiorcy;
punktor nieuregulowania w terminie zobowiązań publicznoprawnych;
punktor uzależnienia wyniku oceny zdolności przedsiębiorcy do ochrony informacji niejawnych od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd.

ABW albo SKW podejmuje z urzędu postępowanie bezpieczeństwa przemysłowego, w tym postępowania sprawdzające wobec osób* zawieszone, po ustaniu przyczyn zawieszenia.

*
1) kierownika przedsiębiorcy;
2) pełnomocnika ochrony i jego zastępcy;
3) osób zatrudnionych w pionie ochrony;
4) administratora systemu teleinformatycznego;
5) pozostałych osób wskazanych w kwestionariuszu, które powinny mieć dostęp do informacji niejawnych.

Postępowanie bezpieczeństwa przemysłowego kończy się wydaniem przez ABW albo SKW świadectwa zgodnie z wnioskiem przedsiębiorcy albo decyzją o odmowie wydania świadectwa lub decyzją o umorzeniu postępowania bezpieczeństwa przemysłowego.

ABW albo SKW odmawia wydania świadectwa, stwierdzając brak zdolności do ochrony informacji niejawnych, z powodu:

punktor odmowy wydania lub cofnięcia poświadczenia bezpieczeństwa osobie lub osobom, które zajmują stanowisko kierownika przedsiębiorcy;
punktor braku możliwości ustalenia struktury kapitałowej i źródeł pochodzenia środków finansowych pozostających w dyspozycji przedsiębiorcy;
punktor niezorganizowania, w terminie 6 miesięcy od daty wszczęcia postępowania, kompleksowego systemu ochrony informacji niejawnych w przypadku ubiegania się o świadectwo pierwszego lub drugiego stopnia; 
punktor zatajenia danych w kwestionariuszu lub podania w nim danych nieprawdziwych;
punktor podania nieprawdziwych informacji o zmianach danych zawartych w kwestionariuszu.

ABW albo SKW może odmówić wydania świadectwa, stwierdzając brak zdolności
do ochrony informacji niejawnych, z powodu:

punktor ujawnienia, w wyniku sprawdzenia osób wymienionych w art. 57 ust. 2 pkt 4, w toku postępowania bezpieczeństwa przemysłowego niedających się usunąć wątpliwości określonych w art. 24 ust. 2 pkt 1–3 lub 5 lub w art. 24 ust. 3;
punktor niepowiadomienia w terminie 30 dni o zmianie danych zawartych w kwestionariuszu w trakcie postępowania bezpieczeństwa przemysłowego.

Art. 65.
1. ABW albo SKW, w okresie ważności świadectwa, może przeprowadzić z urzędu sprawdzenie przedsiębiorcy w zakresie elementów, o których mowa w art. 57 ust. 2, w celu ustalenia, czy nie utracił on zdolności do ochrony informacji niejawnych przed nieuprawnionym ujawnieniem.
2. W przypadku gdy świadectwo zostało wydane przez ABW, a przedsiębiorca realizuje umowę na rzecz jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2, SKW – gdy w toku realizacji umowy ujawniła fakty wskazujące na możliwość utraty przez przedsiębiorcę zdolności do ochrony informacji niejawnych – może wystąpić do ABW o przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, lub sprawdzenia określonego w art. 57 ust. 2.
3. W kontroli, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, lub sprawdzeniu, o którym mowa w art. 57 ust. 2 pkt 3, mogą uczestniczyć żołnierze lub funkcjonariusze SKW. Przed kontrolą lub sprawdzeniem, o którym mowa w art. 57 ust. 2 pkt 3, upoważnieni żołnierze lub funkcjonariusze SKW mogą zapoznać się z aktami postępowania bezpieczeństwa przemysłowego w zakresie objętym kontrolą lub sprawdzeniem.
4. W przypadku wydania świadectwa przez SKW i realizacji przez przedsiębiorcę umów na rzecz innych jednostek organizacyjnych niż wymienione w art. 1 ust. 2 pkt 2 przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio w stosunku do ABW i jej funkcjonariuszy.

Wyniki sprawdzenia przedsiębiorcy z urzędu lub ustalenia kontroli ochrony informacji niejawnych mogą stanowić podstawę wydania decyzji o cofnięciu świadectwa.

ABW albo SKW cofa świadectwo, stwierdzając utratę zdolności do ochrony informacji niejawnych, z powodu:

punktor odmowy wydania lub cofnięcia poświadczenia bezpieczeństwa osobie lub osobom, które
zajmują stanowisko kierownika przedsiębiorcy;
punktor braku możliwości ustalenia struktury kapitałowej i źródeł pochodzenia środków
finansowych pozostających w dyspozycji przedsiębiorcy;
punktor utraty funkcjonalności systemu ochrony informacji niejawnych;
punktor podania nieprawdziwych danych lub zatajenia danych w ramach przekazywanych ABW albo SKW informacji o zmianach danych zawartych w kwestionariuszu.

ABW albo SKW może cofnąć świadectwo, stwierdzając utratę zdolności do ochrony
informacji niejawnych, z powodu:

punktor ujawnienia, w wyniku sprawdzeń osób wymienionych w art. 57 ust. 2 pkt 4, w toku postępowania bezpieczeństwa przemysłowego niedających się usunąć wątpliwości określonych w art. 24 ust. 2 pkt 1–3 lub 5 lub w art. 24 ust. 3;
punktor niewykonania przez przedsiębiorcę obowiązku, o którym mowa w art. 70 ust. 1.

O cofnięciu świadectwa ABW albo SKW zawiadamia niezwłocznie jednostki organizacyjne,
które zawarły umowy z przedsiębiorcą.

Świadectwo, decyzja o odmowie wydania świadectwa oraz decyzja o cofnięciu świadectwa powinny zawierać:

punktor oznaczenie organu, który wydał, odmówił wydania bądź cofnął świadectwo;
punktor wskazanie miejsca i daty wystawienia;
punktor nazwę podmiotu, adres jego siedziby, numer w Krajowym Rejestrze Sądowym i numer REGON;
punktor podstawę prawną;
punktor stwierdzenie wydania świadectwa, odmowy wydania lub jego cofnięcia;
punktor w przypadku wydania świadectwa – jego stopień, klauzulę tajności oraz termin ważności;
punktor imienną pieczęć i podpis upoważnionego funkcjonariusza ABW albo funkcjonariusza lub żołnierza SKW.

Decyzja o odmowie wydania oraz decyzja o cofnięciu świadectwa powinny zawierać
uzasadnienie faktyczne i prawne oraz pouczenie o dopuszczalności i terminie wniesienia:

punktor odwołania do Prezesa Rady Ministrów;
punktor skargi do sądu administracyjnego.

Uzasadnienie faktyczne w części zawierającej informacje niejawne podlega ochronie na
zasadach określonych w niniejszej ustawie.

Od decyzji o umorzeniu postępowania bezpieczeństwa przemysłowego, odmowie wydania oraz o cofnięciu świadectwa przedsiębiorcy przysługuje odwołanie do Prezesa Rady Ministrów, na którego decyzję lub postanowienie przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
W przypadku wydania orzeczenia o zakazie prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej, przejęcia lub likwidacji przedsiębiorcy Prezes Rady Ministrów umarza postępowanie odwoławcze.

Przedsiębiorca, w czasie trwania postępowania bezpieczeństwa przemysłowego, a także
w okresie ważności świadectwa, ma obowiązek informowania w terminie 30 dni
odpowiednio ABW lub SKW o:

punktor zmianach danych zawartych w kwestionariuszu, ogłoszeniu upadłości, likwidacji lub rozwiązaniu jednostki organizacyjnej albo innej formie zakończenia przez nią działalności, wypowiedzeniu umowy oraz zakończeniu wykonywania umowy;
punktor zawarciu umowy związanej z dostępem do informacji niejawnych o klauzuli „poufne” lub wyższej, ze szczególnym uwzględnieniem nazwy i adresu jednostki organizacyjnej zawierającej umowę, przedmiotu umowy oraz najwyższej klauzuli tajności informacji niejawnych, do których dostęp będzie wiązał się z wykonaniem umowy, wypowiedzeniu tej umowy oraz zakończeniu jej wykonywania;
punktor zawarciu umowy z podwykonawcą, związanej z dostępem do informacji niejawnych o klauzuli „poufne” lub wyższej, wypowiedzeniu tej umowy oraz zakończeniu jej wykonywania.

Przedsiębiorca, w czasie realizacji umowy, ma obowiązek niezwłocznego informowania
osoby, o której mowa w art. 71 ust. 3, (Kierownik jednostki organizacyjnej zawierającej umowę związaną z dostępem do informacji niejawnych o klauzuli „poufne” lub wyższej wyznacza osobę odpowiedzialną za nadzorowanie, kontrolę i doradztwo w zakresie wykonywania przez przedsiębiorcę obowiązku ochrony wytworzonych w związku z realizacją umowy lub przekazanych mu informacji niejawnych.) o:

punktor zmianach w systemie ochrony informacji niejawnych;
punktor zmianach osób wykonujących umowę;
punktor potrzebie zawarcia z podwykonawcą umowy związanej z dostępem do informacji niejawnych.

Art. 70.
3. W przypadkach gdy zawierającymi umowę są jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2, ABW po uzyskaniu od przedsiębiorcy informacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, przekazuje ją SKW.
4. W przypadku gdy jednostką zawierającą umowę jest inna jednostka organizacyjna niż wymieniona w ust. 3, SKW po uzyskaniu od przedsiębiorcy informacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, przekazuje ją ABW.

Jednostka organizacyjna zawierająca umowę związaną z dostępem do informacji niejawnych o klauzuli „poufne” lub wyższej jest odpowiedzialna za wprowadzenie do umowy instrukcji bezpieczeństwa przemysłowego, określającej:

punktor szczegółowe wymagania dotyczące ochrony informacji niejawnych o klauzuli „poufne” lub wyższej, które zostaną przekazane przedsiębiorcy w związku z wykonywaniem umowy, odpowiednie do liczby tych informacji, klauzuli tajności oraz liczby osób mających do nich dostęp;
punktor skutki oraz zakres odpowiedzialności wykonawcy umowy z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z niniejszej ustawy, a także nieprzestrzegania wymagań określonych w instrukcji bezpieczeństwa przemysłowego.

Instrukcja bezpieczeństwa przemysłowego powinna określać w szczególności:

punktor klauzule tajności poszczególnych materiałów lub rodzajów materiałów, które zostaną wytworzone przez przedsiębiorcę w związku z wykonywaniem umowy;
punktor sposób postępowania z materiałami niejawnymi, które zostaną przekazane przedsiębiorcy lub przez niego wytworzone w związku z wykonywaniem umowy.

Kierownik jednostki organizacyjnej zawierającej umowę związaną z dostępem do informacji niejawnych o klauzuli „poufne” lub wyższej wyznacza osobę odpowiedzialną za nadzorowanie, kontrolę i doradztwo w zakresie wykonywania przez przedsiębiorcę obowiązku ochrony wytworzonych w związku z realizacją umowy lub przekazanych mu informacji niejawnych.

Jeżeli w związku z wykonywaniem umowy zostaną wytworzone informacje niejawne, odpowiednią klauzulę tajności nadaje osoba upoważniona do podpisania dokumentu zgodnie ze wskazaniami zawartymi w instrukcji bezpieczeństwa przemysłowego, a w przypadku ich braku, po uzgodnieniu z osobą odpowiedzialną za nadzorowanie, kontrolę i doradztwo w zakresie wykonywania przez przedsiębiorcę obowiązku ochrony wytworzonych w związku z realizacją umowy lub przekazanych mu informacji niejawnych.

Jednostka organizacyjna, która zawarła umowę związaną z dostępem do informacji niejawnych o klauzuli „poufne” lub wyższej, ma obowiązek:

punktor

niezwłocznego informowania odpowiednio ABW lub SKW o:
a) nazwie i adresie przedsiębiorcy, z którym zawarto umowę,
b) przedmiocie umowy,
c) najwyższej koniecznej klauzuli tajności informacji niejawnych, do których dostęp będzie wiązał się z wykonywaniem umowy,
d) naruszeniu przepisów o ochronie informacji niejawnych u przedsiębiorcy, z którym zawarto umowę,
e) zakończeniu wykonywania umowy;
punktor

niezwłocznego przekazania odpowiednio ABW lub SKW:
a) kopii instrukcji bezpieczeństwa przemysłowego,
b) kopii świadectwa przedsiębiorcy, z którym zawarto umowę.

Art. 71.
6. W przypadkach gdy zawierającymi umowę są jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2, a świadectwo zostało wydane przez ABW, obowiązek, o którym mowa w ust. 5, jest także realizowany wobec SKW.
7. W przypadku gdy jednostką zawierającą umowę jest inna jednostka organizacyjna niż wymieniona w ust. 6, a świadectwo zostało wydane przez SKW, obowiązek, o którym mowa w ust. 5, jest także realizowany wobec ABW.